ἀναβραχεῖν
From LSJ
Ὑπὸ τῆς ἀνάγκης πολλὰ γίγνεται κακά → Ad multa cogit nos necessitas mala → Der Zwang der Not lässt vieles schlimme Leid geschehn
French (Bailly abrégé)
inf. ao.2 (d'où ind. 3ᵉ sg. ἀνέβραχε);
retentir.
Étymologie: ἀνά, *βράχω.
English (Autenrieth)
only aor. 3 sing. ἀνέβραχε: of armor (clanged), Il. 19.13; of a door (‘groaned'), ἠύτε ταῦρος, Od. 21.48. Cf. βραχεῖν.
Russian (Dvoretsky)
ἀναβρᾰχεῖν: (inf. aor. 2) зазвенеть, загреметь, зазвучать (ἀνέβραχε τεύχεα Hom.).
