ἀνδροσάθης
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ὁ, v. ἀνδροσάθων.
Spanish (DGE)
-ου que tiene falo humano, Com.Adesp.932.
German (Pape)
[Seite 219] Suid., Eust.; u. ἀνδροσάθων, B. A. 394 ὁ μεγάλα ἔχων ἀνδρὸς αἰδοῖα.
