ἀνυπόστροφος
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
ἀνυπόστροφον,
A from which none return, Orph.H.56; ὁδός Lyd.Mag.3.14.
2 of diseases, without relapse, Hp.Epid.6.3.4.
Spanish (DGE)
-ον
1 de lo que no se regresa, sin retorno οἶμος Orph.H.57.1, ὁδός Lyd.Mag.3.14.
2 de una llaga que no tiene recaida πᾶν τὸ ἐκπυέον Hp.Epid.6.3.4, cf. Them.Or.34.462.
German (Pape)
[Seite 266] von wo man nicht zurückkehren kann, Κωκύτου οἶμος Orph. H. 57; Schol. Aesch. Pers. 319.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνυπόστροφος: -ον, ὁ ἐξ οὗ οὐδεὶς ὑποστρέφει, κοιν. «ἀγύριστος», Κωκυτοῦ ναίων ἀνυπόστροφον οἶμον ἀνάγκης Ὀρφ. Ὕμν. 56. 2) ἐπὶ νόσων, ἡ μὴ ὑποτροπιάζουσα, πᾶν τὸ ἐκπυέον ἀνυπόστροφον Ἱππ. 1175A.
Greek Monolingual
ἀνυπόστροφος, -ον (Α)
1. αυτός που δεν έχει δρόμο επιστροφής, από εκεί που κανένας δεν γυρίζει («κωκυτοῦ ναίων ἀνυπόστροφον οἶμον ἀνάγκης» —για τον Κάτω Κόσμο— Ορφ. Ύμν.)
2. (για αρρώστιες) αυτή που δεν κάνει υποτροπή, δεν ξαναγυρίζει (Ιπποκρ.).
