ἀποδεκτέος
From LSJ
Ὕβρις κακὸν μέγιστον ἀνθρώποις ἔφυ → Malum est hominibus maximum insolentia → Das größte Übel ist für Menschen Übermut
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de ἀποδέχομαι.
Spanish (DGE)
-ον
digno de alabanza ὅθεν ἀποδεκτέος ὁ τοιοῦτος Vett.Val.329.16, οἱ τοιοῦτοι οὐκ ἀποδεκτέοι οὔτε παρὰ Θεῷ οὔτε φιλοσόφοις ἀνθρώποις Zos.Alch.p.229, cf. Ath.Al.M.27.1365B.
Middle Liddell
verb. adj. of ἀποδέχομαι.]
1. one must receive from others, τι Xen.
2. one must accept, allow, admit, τι Plat.; c. gen. pers. et part., ἀπ. τινὸς λέγοντος Plat.
