ἀστάλακτος

English (LSJ)

[τᾰ], ον, not damp, ἀήρ Plu.Crass.4.

Spanish (DGE)

-ον
1 no húmedo, ἀήρ Plu.Crass.4.
2 [ἀσθενὲς ἢ] νοτερόν Hsch.

German (Pape)

[Seite 374] ἀὴρ καὶ καθαρός Plut. Crass. 4, nicht regnend.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui ne dégoutte pas.
Étymologie: ἀ, σταλάζω.

Russian (Dvoretsky)

ἀστάλακτος: (τᾰ) не капающий, т. е. сухой (ἀ. καὶ καθαρὸς ἀήρ Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀστάλακτος: -ον, μὴ σταλάζων, Πλουτ. Κράσσ. 4ι ἐν τοῖς Ἠθ. 982F, ἐσφ. γραφ. ἀντὶ ἀσάλευτος ἢ ἀσάλακτος.

Greek Monotonic

ἀστάλακτος: -ον (σταλάσσω), αυτός που δεν στάζει, σε Πλούτ.

Middle Liddell

σταλάσσω
not dripping, Plut.