ἄρμενον

From LSJ

Τοὺς δούλους ἔταξεν ὡρισμένου νομίσματος ὁμιλεῖν ταῖς θεραπαινίσιν → He arranged for his male slaves to have sex with female slaves at a fixed price (Plutarch, Life of Cato the Elder 21.2)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄρμενον Medium diacritics: ἄρμενον Low diacritics: άρμενον Capitals: ΑΡΜΕΝΟΝ
Transliteration A: ármenon Transliteration B: armenon Transliteration C: armenon Beta Code: a)/rmenon

English (LSJ)

ἀρμένου, τό, usually plural, ἄρμενα, ἀρμένων, τά,
A tackle of a ship, sails, etc., Hes.Op.808, Aen.Tact. 11.3, Theoc.22.13, IPE12.32B52 (Olbia).
2 accoutrements, Alc. 94.
3 implements, ὁπόσα ἀνθρώποις ἄρμενα μεμηχάνηται Hp.Fract.31, cf. Aen.Tact.18.11, AP6.205 (Leon.), etc.: in sg., πρὸς τὸ ἄρμενον Hp. Fract.2; ἄρμενον ἐργασίης AP6.47 (Antip. Sid.), 11.203.
b especially of surgical apparatus, Hp.Off.2, cf. Bacch. ap. Erot.Fr.37.
4 food, Numen. ap. Ath.7.306c. Neut. of ἄρμενος, part. of ἀραρίσκω (q.v.).

Spanish (DGE)

ἀρμένου, τό
subst. sobre el part. aor. de ἀραρίσκω
1 objeto apropiado, instrumento, herramienta del eslabón o pedernal al inventarse el fuego h.Merc.110, ὁπόσα ... ἀνθρώποις ἄρμενα μεμηχάνηται Hp.Fract.31, ἀρμένῳ πιέζοντες περὶ τὴν βάλανον τὸν πηλόν Aen.Taet.18.12, κερκίδα ... λιμηρῆς ἄρμενον ἐργασίης AP 6.48
instrumental quirúrgico, en plu., Hp.Off.2, cf. Erot.110.10
equipo necesario o pertrecho en otras actividades Διννομένῃ ... τἄρμενα λάμπρα Alc.383.2, ἐν ἀρμένοις ξυλίνοις Sm.Ps.73.6, τάδ' ... ἄρμενα τέχνας AP 6.14 (Antip.Sid.), περὶ δὲ ἀρμένων ἑτοιμασίας Aen.Tact.21.1
fig. <ἐν> ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων desarrollando su ánimo en todo lo necesario Pi.N.3.58, cf. O.8.73.
2 náut., sólo plu. aparejos esp. el velamen τὰ παλαιὰ τῶν νεῶν ἄρμενα Aen.Tact.11.3, cf. Theoc.22.13, Teles 2 p.10, glos. a [ἱστία] POxy.3238.1.23.

German (Pape)

[Seite 355] τό, Segel, Pol. 1, 44, 3; Theocr. 22, 13; Ap. Rh. 4, 237. 889; übh. jedes Werkzeug, Hippocr.; βάκχου Ant. Sid. 90 (VII, 353); τέκτονος Leon. Tar. 4 (VI, 205); ἐργασίης Ep. ad. 90 (XI, 203); πενίας Phani. 3 (VI, 295).