ἐπιθέτης

English (LSJ)

ἐπιθέτου, ὁ,
A plotter, impostor, Luc.Trag.172, Sm.Ps.1.1, Ptol.Tetr.165, Vett.Val. 16.11.
II. official of a religious association, IG3.1280a.

German (Pape)

[Seite 942] ὁ, der Nachsteller, der Widersacher, auch der Betrüger, Sp.; Luc. Tragod. 171; K. S.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
imposteur.
Étymologie: ἐπιτίθημι.

Greek Monolingual

ἐπιθέτης, ὁ (AM) επιτίθημι
απατεώνας
αρχ.
λειτουργός θρησκευτικού σωματείου.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιθέτης: ου ὁ обманщик, плут Luc.