ἐπικώμιος

English (LSJ)

α, ον, of, at, or for a κῶμος or festal procession, ὄψ, ὕμνος, Pi.P.10.6, N.8.50; epithet of Apollo, IGRom.4.1539 (Erythrae); ἐπικώμια, τά, = ἐγκώμια, praises, Pi.N.6.32: sg., ἐπικώμιον = revel, Glossaria.

German (Pape)

[Seite 955] auch ἐπικωμία ὄψ, Pind. N. 10, 6, = ἐγκώμιος, zum Lobe des Sieges gehörig, ὕμνος N. 8, 50, vgl. 6, 33.

Russian (Dvoretsky)

ἐπικώμιος: хвалебный, прославляющий (ὕμνος, ὄψ Pind.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπικώμιος: -α, -ον, ἐγκωμιαστικός, Ἱπποκλέᾳ ἐθέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα, «θέλοντές με τὴν ἔνδοξον καὶ ἐγκωμιαστικὴν τῶν χορευτῶν ἐπ’ αὐτὸν τὸν Ἱπποκλέα ἄγειν φωνὴν» (Σχολ.), Πινδ. Π. 10. 9· ἐπικώμιος ὕμνος Ν. 8. 85· ἐπικώμια, τά, = ἐγκώμια, αὐτόθι 6. 56: - ἴδε κῶμος.

English (Slater)

ἐπῐκώμῐος celebrating a victory Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα (P. 10.6) ἦν γε μὰν ἐπικώμιος ὕμνος δὴ πάλαι (N. 8.50) n. pro subs., victory song, ἴδια ναυστολέοντες ἐπικώμια (sc. οἱ Βασσίδαι) (N. 6.32)

Greek Monolingual

ἐπικώμιος, -α, -ον (Α) επίκωμος
1. εγκωμιαστικός
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ ἐπικώμια
τα εγκώμια.