ἐπιληπτικός

English (LSJ)

ἐπιληπτική, ἐπιληπτικόν,
A subject to epilepsy, epileptic, Hp.Aph.2.45, Arist.Pr.953a16, Dsc.2.78, al.
II. νόσοι, νοσήματα ἐπιληπτικά, epileptic complaints, Arist.EN1149a11, 1150b34. Adv. ἐπιληπτικῶς, ἀποθνῄσκειν, σπᾶσθαι, Hp.Coac.339, Agathin. ap.Orib.10.7.10.
III. Adv. ἐπιληπτικῶς = by intuition or by apprehension, βλέπειν τὰ πράγματα Gal.5.90.

German (Pape)

[Seite 958] ή, όν, epileptisch, an der Epilepsie leidend, Arist. somn. 5; Plut. Lyc. 16; Medic. νόσος, wie τὰ ἐπιλημπτικά, epileptische Zufälle, die Epilepsie, Hippocr.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιληπτικός: 3
1 эпилептический (νοσήματα Arst.);
2 страдающий эпилепсией Arst., Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιληπτικός: -ή, -όν, ὁ εἰς ἐπιληψίαν ὑποκείμενος, Ἱππ. Ἀφ. 1246, κ. ἀλλ. ΙΙ. νόσοι, νοσήματα ἐπ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 5, 6, κ. ἀλλ. ― Ἐπίρρ. -κῶς, Ἱππ. 172F.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM ἐπιληπτικός, -ή, -όν) επιληψία
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην επιληψία ή στον επιληπτικό
2. αυτός που πάσχει από επιληψία.

Translations

epileptic

Catalan: epilèptic; Czech: epileptický; Danish: epileptisk; Esperanto: epilepsia; French: épileptique; German: epileptisch, fallsüchtig; Greek: επιληπτικός; Ancient Greek: ἐπιληπτικός; Hindi: मिरगिया, अपस्मारी, अपस्मारिक; Hungarian: epilepsziás, epileptikus; Irish: titimeach, titimis; Italian: epilettico; Latin: epilepticus; Malay: epileptik; Norwegian Bokmål: epileptisk; Nynorsk: epileptisk; Old English: fiellesēoc; Portuguese: epiléptico, epilético; Russian: эпилептический; Serbo-Croatian Cyrillic: епилѐптичкӣ; Roman: epilèptičkī; Spanish: epiléptico; Volapük: peiläpik