ἐπισεσυρμένως
From LSJ
Ζεὺς οἶδε μοῖράν τ' ἀμμορίην τ' ἀνθρώπων → Zeus knows what is man's fate and what is not, Zeus knows man's good and bad fortune
English (LSJ)
(ἐπισύρω ΙΙ) carelessly, perfunctorily, Epict.Ench. 31, Simp. in eund.p.53 D., EM191.34.
German (Pape)
[Seite 976] (vom partic. perf. pass. von ἐπισύρω), fahrlässig, leichtsinnig, im Gegensatz von κατὰ τὴν προσήκουσαν ἀκρίβειαν, Schol. Ar. Ran. 1545; Clem. Al.; neben ἀμελῶς, im Gegensatz von καθαρῶς, Epict. Enchir. 31.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπισεσυρμένως: Ἐπίρρ. μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ ἐπισύρω, ὀκνηρῶς, νωχελῶς, ἀμελῶς, Ἐπίκτ. Ἐγχείρ. 31, Κλήμ. Ἀλ. 958.
Greek Monolingual
ἐπισεσυρμένως (Α)
(επίρρ. από τη μτχ. παθ. παρακμ. του επισύρω) αμελώς, με αδιαφορία, με οκνηρία.
