ἔνσοφος

English (LSJ)

ἔνσοφον, wise in a thing, Man.4.549: abs., ἔ. ἄνδρες IG14.1020.

Spanish (DGE)

-ον
sabio en c. dat. φῦλα βροτῶν ... ἀκρατέοντι λογισμῷ ἔνσοφα Man.4.549, abs. ἄνδρες IUrb.Rom.126.3 (IV d.C.), γνῶσις Euagr.Pont.Or.M.79.1165C.

German (Pape)

[Seite 852] = simplex, Ep. ad. 191 (App. 164); Man. 4, 549.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sage, savant.
Étymologie: ἐν, σοφός.

Russian (Dvoretsky)

ἔνσοφος: (в чем-л.) мудрый, искусный Anth.

Greek (Liddell-Scott)

ἔνσοφος: -ον, σοφὸς ἔν τινι πράγματι, Ἀνθ. Π. (Παράρτ.) 164, Μανέθων 4. 549.

Greek Monotonic

ἔνσοφος: -ον, σοφός σε κάτι, σε Ανθ.

Middle Liddell

ἔν-σοφος, ον
wise in a thing, Anth.