ὑψίτερος
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
[ῐ], α, ον, Comp. of Adv. ὕψι, loftier, δρύες Theoc.8.46.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
plus haut.
Étymologie: ὕψι.
German (Pape)
έρα, ερον, Kompar. vom adv. ὕψι, höher, erhabener, Theocr. 8.46.
Russian (Dvoretsky)
ὑψίτερος: [compar. к ὑψηλός более высокий (δρύες Theocr.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑψίτερος: -α, -ον, συγκρ. τοῦ ἐπιρρ. ὕψι, ὑψηλότερος, δρύες Θεόκρ. 8. 46.
Greek Monolingual
-έρα, -ον, Α ὕψι
(συγκριτ. βαθμός) υψηλότερος.
Greek Monotonic
ὑψίτερος: -α, -ον, επίθ. από συγκρ. του επιρρ. ὕψι, υψηλότερος, σε Θεόκρ.
Middle Liddell
ὑψίτερος, η, ον [Comp. of adv. ὕψι]
loftier, Theocr.