colloquium

From LSJ

ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope

Source

Latin > English

colloquium colloquii N N :: talk, conversation; colloquy/discussion; interview; meeting/conference; parley

Latin > English (Lewis & Short)

collŏquĭum: (conl-), ii, n. id.,
I a conversation, conference, discourse (class. in prose and poetry; not in Hor.): colloquium cum conveniunt in unum locum loquendi causā, Varr. L. L. 6, § 57 Müll.; Titin. ap. Non. p. 256, 16: eo ad colloquium venerunt, Caes. B. G. 1, 43: in colloquium venire, id. ib. 1, 35: in Antonii congressum colloquiumque veniendum est, Cic. Phil. 12, 11, 26: pervenire ad conloquium alicujus, id. ib. 9, 1, 2: denos ut ad colloquium adducerent, Caes. B. G. 1, 43: de aliquā re in colloquium venire, Nep. Dat. 11, 1: convenire in colloquium, id. Hann. 6, 2: in colloquio esse, id. Dat. 11, 3: facere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 5: occulta habere cum aliquo, Liv. 27, 1, 14; so, secreta serere cum aliquo, id. 34, 61, 7; cf.: nocturnis impellere aliquem, Tac. A. 1, 16; and: secretis componere, etc., id. ib. 3, 40: crebra inter se, Caes. B. C. 3, 19: petere, Ov. M. 13, 552; Suet. Aug. 27: clausis foribus videre, Lucr. 4, 598: dare, Prop. 4 (5), 10, 32: colloquio alterius non egere, Cic. Off. 3, 1, 1; cf.: colloquio carere, id. Att. 12, 15: adesse colloquiis, Val. Fl. 3, 293: rerum leviorum, Cic. Ac. 2, 2, 6: fruiturque deorum Colloquio, Verg. A. 7, 91: praeceptoris, Petr. 9 fin.: colloquia amicorum absentium, i. e. epistolary correspondence, communication by letter, Cic. Phil. 2, 4, 7.—
II Transf. to animals: alitum colloquia, Plin. 10, 49, 70, § 137; repeated by Gell. 10, 12, 7.

Latin > French (Gaffiot 2016)

collŏquĭum(conl-), ĭī, n. (colloquor),
1 colloque, entrevue : venire in conloquium Cæs. G. 1, 35, 2, se rendre à une entrevue
2 conversation, entretien : conloquia amicorum absentium Cic. Phil. 2, 7, entretiens avec des amis absents par correspondance].

Latin > German (Georges)

colloquium, ī, n. (colloquor), die Unterredung, das Gespräch, Geplauder, colloquii dies, Nep.: colloquii tempus, Caes.: colloquia nocturna, Liv. u. Tac.: c. Nasonis, Ov.: colloquia amicorum absentium, briefliche Unterredung, brieflicher Verkehr, Cic.: colloquia deûm, Ov.: colloquia alitum, Plin.: colloquia cum hostibus, cum civibus, Cic.: clandestina colloquia cum hostibus, Cic.: colloquium petere, Caes.: colloquium alcis petere, Nep.: c. expetere, Caes.: c. dare, Liv.: c. denegare, Caes.: c. tollere, Caes.: colloquio alterius non egēre, Cic.: c. vitare, Caes.: cum rege c. constituere, Liv.: colloquio diem constituere, Caes.: tempus locumque colloquio statuere, Liv.: diem colloquio decernere, Sall.: is datus est locus colloquio, das war der für die U. bestimmte Ort, Liv.: occulta colloquia habere cum alqo, Liv.: crebra colloquia inter se habere, Caes.: colloquia facere, Planc. in Cic. ep.: colloquia serere cum alqo od. per propinquos popularium, Liv.: per colloquia de pace agere, Caes. – alqm ad colloquium evocare, Caes.: alqm ad colloquium adducere (mitbringen), Caes.: alqm ad colloquium suum pellicere, Suet.: ad colloquium congredi, Liv.: in colloquium convenire, Nep.: in od. ad colloquium venire, Nep. u. Caes.: in colloquium de pace venire, Sall.: alqm mittere ad alqm colloquii causā, Caes.: colloquium differre in posterum diem, Liv.: c. dirimere (von einem Umstand), Caes.: colloquia militum interrumpere, Caes.: se immiscere colloquiis montanorum, Liv.: colloquio adesse, Liv.: colloquio excludi, Liv.: ex colloquio se proripere, Liv. – verb. in alcis congressum colloquiumque pervenire, Cic.