colloquor

From LSJ

Ὡς πάντα τιμῆς ἐστι πλὴν τρόπου κακοῦ → Ut cuncta nunc sunt cara, nisi mores mali → Charakterlosigkeit allein bleibt ohne Ehr

Menander, Monostichoi, 559

Latin > English

colloquor colloqui, collocutus sum V DEP :: talk/speak to/with; talk together/over; converse; discuss; confer, parley

Latin > English (Lewis & Short)

col-lŏquor: (conl-), cūtus, 3, v. dep.,
I to talk together, converse, to hold a conversation, a parley, or a conference (in good prose); constr. commonly cum aliquo, inter se, or absol.; in Plaut. several times as verb act. with acc.
   (a)    With cum aliquo, Ter. Hec. 1, 2, 56; Cic. Brut. 60, 218; id. Tusc. 1, 41, 98; id. Div. 1, 30, 64; id. Att. 16, 8, 1; id. Fam. 1, 9, 10; Nep. Paus. 2, 4: cum aliquo per aliquem, Caes. B. G. 1, 19; Nep. Alcib. 5, 3: cum aliquo per litteras, Cic. Fam. 1, 7, 1; id. Att. 6, 1, 24: cum aliquo de aliquā re, Nep. Dion, 2, 4.—
   (b)    With inter se: hoc uno praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos, Cic. de Or. 1, 8, 32: multum inter se usque ad extremum tempus diei conlocuti sunt, id. ib. 1, 7, 26; id. Div. 1, 41, 90; Auct. B. Afr. 56; Curt. 8, 4, 14: inter se multum de aliquā re, Cic. de Or. 1, 7, 26.—
   (g)    Absol.: deinde utrique imperatores colloquuntur simul, Plaut. Am. 1, 1, 69; Ter. And. 5, 6, 10; id. Eun. 2, 3, 76; Caes. B. G. 1, 43; 1, 47; Cic. Q. Fr. 2, 8 (10), 1; Liv. 3, 36, 2; Curt. 7, 1, 24; 8, 13, 24 al.—
   (d)    With acc. of person: te volo, uxor, colloqui, Plaut. Am. 3, 2, 17; id. As. 1, 2, 24; 3, 1, 20; id. Most. 3, 2, 96; id. Men. 2, 3, 82; id. Mil. 4, 2, 18; id. Ps. 1, 3, 16; 1, 3, 22; id. Trin. 5, 2, 11; 5, 2, 26; cf.: de his rebus, quas tecum colloqui volo, Nep. Them. 9, 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

collŏquor¹⁰ (conl-), cūtus sum, quī (cum, loquor),
1 intr., s’entretenir avec : conloqui cum aliquo Cic. Br. 218, s’entretenir avec qqn [de aliqua re Cic. de Or. 1, 26, sur qqch.] || rare, av. acc. de la chose] : de rebus quas tecum colloqui volo Nep. Them. 9, 4, sur les objets dont je désire t’entretenir ; [acc. de l’obj. intérieur] cum essent perpauca inter se conlocuti Cic. Rep. 1, 18, ayant échangé seulement quelques propos
2 tr., [acc. de la pers.] : te volo colloqui Pl. Amph. 898, j’ai à te parler, cf. Mil. 1008 ; Most. 783 ; Trin. 1135 ; Cic. Verr. 2, 2, 135.

Latin > German (Georges)

col-loquor, locūtus sum, loquī (con u. loquor), mit jmd. sich besprechen, sich unterhalten, sich unterreden, unterhandeln, ex equis, Caes.: cum alqo, Cic.: de muro cum alqo, Caes.: cum alqo per litteras, Cic.: familiariter cum alqo, Curt.: inter se, Cic.: inter se multum de alqa re, Cic.: de praesidio expellendo cum idoneis, Liv.: de his rebus, quas (über die) tecum colloqui volo, Nep. Them. 9, 4. – m. Acc. der Pers., zB. te volo conloqui, Plaut. Amph. 898. Vgl. Ussing Plaut. Amph. 339. – m. Acc. u. Infin. = sich dahin aussprechen, illi collocuti satis quaesitum videri, Curt. 6, 11 (43), 34. – absol., et obloquare et colloquare velim, Cic.: quasi collocuti essemus, wie verabredet, Cic.

Latin > Chinese

colloquor, eris, quutus vel cutus sum, qui. d. 3. :: 相談問答