insolent

English > Greek (Woodhouse)

adjective

P. and V. ἀναιδής, ἀναίσχυντος, ὑβριστής (with masc. substantive). θρασύς, P. ὑβριστικός, ἀσελγής, Ar. and P. νεανικός, V. πάντολμος, παντότολμος, ὑπέρκοπος.

German > Latin

insolent, insolens (übermütig, s. d.). – intemperans (ungemäßigt im Benehmen). – Adv.insolenter; intemperanter. – Insolenz, insolentia (Übermut). – intemperantia. intemperies (ungemäßigtes Betragen).