Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

palpo

From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30

Latin > English

palpo palpare, palpavi, palpatus V TRANS :: stroke; coax, flatter, wheedle

Latin > English (Lewis & Short)

palpo: āvi, ātum, 1, v. a., and pal-por, ātus palpus; cf. Gr. ψάλλω, 1,
I v. dep. a., to stroke, to touch softly, to pat (poet. and in post-Aug. prose; syn. mulceo).
I Lit.: modo pectora praebet Virgineā palpanda manu, Ov. M. 2, 867 Jahn N. cr.: palpate lupos, Manil. 5, 702: cum equum permulsit quis vel palpatus est, Dig. 9, 1, 1: tamquam si manu palpetur, Schol. Juv. 6, 196: animalia blandi manu palpata magistri, Prud. στεφ. 11, 91.—
II Transf.
   A To caress, coax, wheedle, flatter.
   (a)    Absol.: hoc sis vide ut palpatur! nullus est quando occepit, blandior, Plaut. Merc. 1, 2, 57; Lucil. ap. Non. 472, 6: palpabo, ecquonam modo possim, etc., Cic. Att. 9, 9, 1: nihil asperum tetrumque palpanti est, Sen. Ira, 3, 8, 7.—
   (b)    With dat.: quam blande mulieri palpabitur, Plaut. Am. 1, 3, 9: cui male si palpere, recalcitrat undique tutus, Hor. S. 2, 1, 20: scribenti palpare, Poll. ap. Cic. Fam. 10, 33, 2.—
   (g)    With acc.: quem munere palpat Carus, Juv. 1, 35; App. M. 5, p. 172, 39.—
   B To feel one's way (late Lat.): et palpes in meridie, sicut palpare solet caecus in tenebris, Vulg. Deut. 28, 29; id. Job, 5, 14.
palpo: ōnis, m. 1. palpo,
I a flatterer, Pers. 5, 176.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) palpō,¹⁴ āvī, ātum, āre, tr., palper, tâter, toucher : Ov. M. 2, 867 || [fig.] caresser, flatter : Sen. Ira 3, 8, 7 ; munere aliquem Juv. 1, 35, amadouer qqn par des cadeaux || tâtonner, chercher sa route en tâtonnant : Vulg. Deut. 28, 29.
(2) palpō, ōnis, m., flatteur : Pers. 5, 176.

Latin > German (Georges)

(1) palpo1, āvī, ātum, āre, u. palpor, ātus sum, ārī (palpus), ein Tier sanft (mit der flachen Hand) klopfen und streicheln, um es zu liebkosen, I) eig.: lupos palpare, Manil. 5, 705: equum permulcere vel palpari, Ulp. dig. 9, 1, 1. § 7: tamquam si manu palpetur, Schol. Iuven. 6, 196: animalia blandi manu palpata magistri, Prud. perist. 11, 91: modo pectora praebet virgineā palpanda manu, Ov. met. 2, 867: m. Dat. (im Bilde), cui male si palpere, recalcitrat, Hor. sat. 2, 1, 20: palpo vel palpor equo, Charis. 293, 32. – II) bildl., jmdm. um den Bart gehen = schmeicheln, liebkosen, m. Dat., blande mulieri palpare, Acc. fr.: scribenti palparer, Pollio in Cic. ep.: m. Acc., palpare obvios, Claud. Mam.: quem munere palpat, Iuven.: Veneris iram palpare, durch Liebkosungen zu besänftigen suchen, Apul.: Passiv, ut malarum societate palpentur, Hieron. epist. 123, 18: absol., exora, blandire, palpa, Plaut. Poen. 357 G. u. L.: viden, scelestus ut palpatur, Plaut. rud. 1093 Schoell.: nihil asperum territumque palpanti est, Sen.
(2) palpo2, ōnis, m. (palpo, āre), der Streichler, Schmeichler, Pers. 5, 176.

Latin > Chinese

palpo, as, are. n. act. :: 以手探諂媚
palpo, onis. m. :: 奉承之人