quit

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

P. and V. λείπω, λείπειν, ἀπολείπω, ἀπολείπειν, ἐκλείπω, ἐκλείπειν, καταλείπω, καταλείπειν, προλείπω, προλείπειν, ἀμείβειν (Plato but rare P.), P. μεταλλάσσειν, V. ἐκλιμπάνειν, ἐξαμείβειν.

leave vacant: P. and V. κενοῦν, ἐρημοῦν.

get quit, get off: P. and V. ἀπαλλάσσειν, V. ἐξαπαλλάσσεσθαι; (rare P.).

be quit of: P. and V. ἀπαλλάσσεσθαι; (gen.); see rid.

quit oneself, (behave oneself): P. and V. παρέχω ἑαυτόν, παρέχειν ἑαυτόν (with adj. in acc.), γίγνομαι, γίγνεσθαι (with adj.).