strenue
From LSJ
Latin > English (Lewis & Short)
strēnŭē: adv., v. strenuus.
Latin > French (Gaffiot 2016)
strēnŭē¹¹ (strenuus), vivement, diligemment, activement : Her. 3, 24 ; Cic. Q. 2, 4, 2 ; Fam. 14, 5, 1 || strenuissime Veg. Mil. 1, 17.
Latin > German (Georges)
strēnuē, Adv. (strenuus), betriebsam in seinen Geschäften munter, hurtig, hoc facere (Ggstz. otiose), Plaut. u. Cornif. rhet.: mandata sibi impigre et strenue facere, Gell.: arma capere, Cic.: navigare, Cic.: abi prae strenue ac fores aperi, Ter.: quae me absente strenue ac fortiter fecisti, Liv.: ubi quid fortiter ac strenue agendum esset, Liv.: vel mori strenue quam tarde convalescere mihi melius est, Curt. – Superl., strenuissime hercle ivisti, *Plaut. Pseud. 1175 (1158) Lor.: per hos strenuissime omnia bella confecta, Veget. mil. 1, 17.