κενεός
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
κενεή, κενεόν, Ep., Ion., and Dor. for κενός (q.v.).
German (Pape)
[Seite 1416] ion. u. p. = κενός, w. m. s.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
ion. et épq. c. κενός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κενεός -ή -όν ep. Ion. voor κενός.
Russian (Dvoretsky)
κενεός: эп.-ион. = κενός.
Greek (Liddell-Scott)
κενεός: -ή, -όν, Ἐπ. ἀντὶ τοῦ κενός, ὁ ἴδε.
English (Autenrieth)
empty; met., vain, idle, εὔγματα, Od. 22.249.
see κενός.
English (Slater)
κενεός, κεινός (-εάν, -εάν, -εᾶν; -εῶν, -εά: κεινός codd.) empty, met., ineffectual οὐ χθόνα ταράσσοντες κενεὰν παρὰ δίαιταν (O. 2.65) φθονερὰ δ' ἄλλος ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει χαμαὶ πετοῖσαν (N. 4.40) κενεᾶν δ' ἐλπίδων χαῦνον τέλος (N. 8.45) c. intern. acc., κενεὰ πνεύσαις ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν with empty aspiration (O. 10.93) χαύνᾳ πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά in vain (P. 2.61) of pers. οὔ μιν διώξω· κεινὸς εἴην (foolish. κενεὸς coni. Schr., cf. Schwyz., 1. 472) (O. 3.45) frag. ]ψυχαν κενεῶ[ν] εμε[ fr. 140a. 55 (29).
