νυμφίς

From LSJ

χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill

Source

Greek (Liddell-Scott)

νυμφίς: -ίδος, ἡ, «νυμφίδες· ὑποδήματα γυναικεῖα νυμφικὰ» Ἡσύχ.

German (Pape)

ίδος, ἡ, bes. fem. zu νυμφίδιος.