πρόγαμος
Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
English (LSJ)
πρόγαμον,
A betrothed, νύμφαι Tryph.341.
II before a marriage: Πρόγαμοι title of a play by Menander, Stob.1.7.2.
German (Pape)
[Seite 713] vorher heirathend oder verheirathet, Tryphiod. 332; – οἱ πρόγαμοι, Titel einer Comödie des Menander, nach Mein. p. 149 = προγάμια.
Russian (Dvoretsky)
πρόγᾰμος: ὁ жених Men.
Greek (Liddell-Scott)
πρόγᾰμος: -ον, ὁ πρότερον νυμφευόμενος, νύμφαι Τρυφιόδ. (γραπτ. Τριφ-.) 341. ΙΙ. ὁ πρὸ τοῦ γάμου ἢ τῆς τελετῆς τοῦ γάμου· Πρόγαμοι ὄνομα κωμῳδίας τινὸς τοῦ Μενάνδρου, ἴδε Meineke.
Greek Monolingual
-η, -ο / πρόγαμος, -ον, ΝΑ
νεοελλ.
1. προγαμιαίος, προγάμιος
2. φρ. «πρόγαμος δωρεά»
(παλαιότερα) η προγαμιαία δωρεά
αρχ.
1. μνηστευμένος, αρραβωνιασμένος
2. (το αρσ. πληθ. ως κύριο όν.) Πρόγαμοι
(ως τίτλος έργου του Μενάνδρου) οι μελλόνυμφοι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προ- + γάμος (πρβλ. δύσγαμος)].
