σκασίλα

From LSJ

οὑδείς ἐλεύθερος ἐαυτοῦ μή κρατῶν → no one is free if he cannot command himself

Source

Greek Monolingual

και σκαΐλα, η, Ν
1. πολύ μεγάλη στενοχώρια, λύπη, δυσαρέσκεια
2. φρ. «σκασίλα μου!» ή «σκασίλα που μ' έφαγε!» ή «είχα μια σκασίλα
ειρων. δεν μέ νοιάζει καθόλου, δεν δίνω δεκάρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκάση + κατάλ. -ίλα (πρβλ. μαυρίλα)].