κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν τὴν μήτε πλουσίους ἄγαν μήτε πένητας ἔχουσαν πολίτας → the best democracy is that in which the citizens are neither very rich nor very poor (Thales/Plutarch)
-ές, Α
βουτηγμένος στο ασπράδι του αβγού («ᾠοβραχὲς ἔριον», Παύλ. Αιγ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ᾠόν «αβγό» + -βραχής (< βρέχω), πρβλ. μυροβραχής].