ἄκλαυστος

English (LSJ)

ἄκλαυτος: unlamented, Hom.: (κλαίω):
I. pass. unwept, φίλων by friends, Soph.; ἄκλαυτα τέκνα, i. e. children not liable to death, Eur.
II. act. not weeping, tearless, Od.
2. Soph. = χαίρων, with impunity.

Spanish (DGE)

ἄκλαυτος, ἄκλαυτον
• Alolema(s): ἄκλαυστος AP 7.247 (Alc.Mess.)
1 no llorado, sin llanto de duelo Πάτροκλος Il.22.386, cf. AP 7.247 (Alc.Mess.), σῶμα Od.11.54, θάνατος Sol.22.5, A.Eu.565, E.Hec.30
•c. gen. subjet. φίλων S.Ant.847.
2 no susceptible de ser llorado o lamentado, inmortal ἄκλαυτα ... τίκτειν τέκνα habla Tetis, E.Andr.1235.
3 que no sufre, que no llora o vierte lágrimas οὐδέ σέ φημι δὴν ἄκλαυτον ἔσεσθαι Od.4.494, μηδὲ ... ἔξεστ' ἀκλαύτῳ τῆσδ' ἀποστῆναι στέγης ni a ti te es posible marcharte de esta casa sin que te lamentes S.El.912, ὄμματα A.Th.696, cf. Alcm.1.39, Nonn.D.15.386, Par.Eu.Io.11.35, de Alcestis, E.Alc.173.

German (Pape)

[Seite 73] 1) unbeweint, Aesch. Eum. 535; Soph. Ant. 29, u. öfter. – 2) nicht weinend, ὄμματα Aesch. Spt. 678; nachgeahmt von Nonn. D. 3, 161; Eur. Alc. 175, mit ἀστένακτος verb.; ähnlich Soph. El. 900, ungestraft.

Russian (Dvoretsky)

ἄκλαυστος: и ἄκλαυτος 2
1 неоплаканный (νέκυς, σῶμα Hom.): φίλων ἄ. Soph. не оплаканный друзьями; ἐγώ, ἣν ἄκλαυστ᾽ ἐχρῆν τίκτειν τέκνα Eur. я, которой не следовало бы оплакивать своих детей, т. е. дети которой заслуживают бессмертия (слова Фетиды);
2 не плачущий, не проливающий слез (ὄμματα Aesch.): οὐδὲ σέ, φημι, δὴν ἄκλαυτον ἔσεσθαι Hom. и ты, говорю я, недолго сможешь удерживаться от слез; ἀ. ἀστένακτος Eur. без слез и без стонов.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
ἄκλαυτος mieux que ἄκλαυστος;
1 non pleuré : ἄκλαυτος φίλων SOPH non pleurée par mes amis;
2 qui n'a pas pleuré ou qui ne pleure pas ; particul. qui ne pleure pas (parce qu'il échappe au châtiment), sans avoir lieu de s'en repentir, impuni.
Étymologie: ἀ, κλαίω.