ἐνθνῄσκω

From LSJ

Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich

Menander, Monostichoi, 344
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐνθνῄσκω Medium diacritics: ἐνθνῄσκω Low diacritics: ενθνήσκω Capitals: ΕΝΘΝΗΣΚΩ
Transliteration A: enthnḗiskō Transliteration B: enthnēskō Transliteration C: enthnisko Beta Code: e)nqnh/|skw

English (LSJ)

die in, χθονὸς… τοσοῦτον, [ὥστε] ἐνθανεῖν μόνον S. OC 790, cf. E. Rh. 869; σῇ χερί Id. Heracl. 560. of the hand, grow rigid or grow torpid in, τινί Id. Hec. 246. — dub. in Prose, Lys. 16.15 (ἐναπο- Markland), Plu. 2.357d (ἐκθ- Reiske).

Spanish (DGE)

• Alolema(s): ἐνι- Nic.Th.816
1 morir en, allí χθονὸς ... τοσοῦτον, [ὥστε] ἐνθανεῖν μόνον S.OC 790, cf. E.Rh.869, σῇ ... χερί E.Heracl.560, Σμύρνῃ ITomis 189.5 (II d.C.), τροχιῇσιν ἐνιθνῄσκουσιν ἁμάξης mueren bajo las ruedas del carro Nic.l.c., cf. Lys.16.15 (cód.), Plu.2.357d (cód.).
2 quedarse fijo, anquilosado ὥστ' ἐνθανεῖν γε σοῖς πέπλοισι χεῖρ' ἐμήν hasta el punto de que mi mano se quedó agarrada a tus vestiduras por el reiterado acto del suplicante, E.Hec.246.

French (Bailly abrégé)

1 mourir dans;
2 rester comme insensible dans.
Étymologie: ἐν, θνῄσκω.

Greek Monotonic

ἐνθνῄσκω: μέλ. -θᾰνοῦμαι·
1. αποθνήσκω, πεθαίνω σε ένα μέρος, σε Σοφ., Ευρ.
2. λέγεται για το χέρι, ναρκώνομαι, παραμένω αδρανείς μέσα σε, τινί, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

ἐνθνῄσκω:
1 (где-л.) умирать (γαίᾳ πατρίδι и χερί τινος Eur.): χθονὸς λαχεῖν τοσοῦτον ἐνθανεῖν μόνον Soph. получить (лишь) столько земли, чтобы было где умереть;
2 погибать в бою Lys.;
3 омертвевать: ὥστ᾽ ἐνθανεῖν χεῖρ᾽ ἐμήν Eur. до того, что рука у меня онемела.

German (Pape)

(θνῄσκω), darin, dabei sterben; χθονὸς λαχεῖν τοσοῦτον, ἐνθανεῖν μόνον, nur so viel Land, darauf zu sterben, Soph. O.C. 794; σῇ χειρί, in deinen Armen, Eur. Heracl. 560; übertragen, ὥστ' ἐνθανεῖν γε σοῖς πέπλοισι χεῖρ' ἐμήν Hec. 246, daß die Hand erstarrte; sp.D.; Nic. Th. 816 in p. Form ἐνιθνῄσκω. – Seltener in Prosa, wie Lys. 15.16.