ὁπῃοῦν
From LSJ
κακῆς ἀπ' ἀρχῆς γίγνεται [[τέλος]] κακόν → from a bad [[beginning]] comes a bad end (Euripides' Aeolus fr. 32)
English (LSJ)
ὅπῃπερ, ὅπῃ ποτέ, v. ὅπη III. ὅπης, ητος, ὁ, v. ἕρπης II. ὀπητίδιον, ὀπήτιον, v. ὄπεας.
Greek Monolingual
ὁπῃοῦν (Α)
επίρρ. βλ. όπη.
German (Pape)
(verstärkt ὅπη, s. ὅπη) wie immer auch, ὅτι μαθόντα χαίρειν ποιεῖ καὶ ὁπῃοῦν, Plat. Prot. 353d, vgl. Symp. 194d; auch vom Orte, wohin auch immer, Legg. XII.950a.
