διακάτοχος: Difference between revisions

From LSJ

Εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → A way of life disposed to silence is contemptible → Taciturna facile ingenia contemni solent → Gemein ist ein Charakter, über den man schweigt

Menander, Monostichoi, 167
(big3_11)
(9)
Line 18: Line 18:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ου, ὁ jur. [[poseedor]], [[propietario]] trad. de lat. <i>(bonorum) possessor</i> ref. a la pers. designada como heredero en ausencia de testamento y de parientes cercanos οὐκ [[ἐγώ]], οὐ κληρονόμοι μου, οὐ διάδοχοι, οὐ διακάτοχοι <i>PMich.Gagos</i> 43 (VI d.C.), cf. <i>PSI</i> 183.12, <i>POxy</i>.2270.10, <i>Stud.Pal</i>.1.p.7.2.21 (todos V d.C.), <i>PMonac</i>.1.38 (VI d.C.), <i>PBodl</i>.45.30, <i>Tav.Lign.Cer</i>.2.8 (ambos VII d.C.), <i>Cod.Theod</i>.10.16.1.
|dgtxt=-ου, ὁ jur. [[poseedor]], [[propietario]] trad. de lat. <i>(bonorum) possessor</i> ref. a la pers. designada como heredero en ausencia de testamento y de parientes cercanos οὐκ [[ἐγώ]], οὐ κληρονόμοι μου, οὐ διάδοχοι, οὐ διακάτοχοι <i>PMich.Gagos</i> 43 (VI d.C.), cf. <i>PSI</i> 183.12, <i>POxy</i>.2270.10, <i>Stud.Pal</i>.1.p.7.2.21 (todos V d.C.), <i>PMonac</i>.1.38 (VI d.C.), <i>PBodl</i>.45.30, <i>Tav.Lign.Cer</i>.2.8 (ambos VII d.C.), <i>Cod.Theod</i>.10.16.1.
}}
{{grml
|mltxt=ο (AM [[διακάτοχος]]) [[διακατέχω]]<br />αυτός που έχει υπό την προσωρινή [[κατοχή]] του [[κάτι]], [[συνήθως]] [[οικία]] ή [[κτήμα]] και νέμεται τα έσοδα<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />ο [[κληρονόμος]].
}}
}}

Revision as of 06:27, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διακάτοχος Medium diacritics: διακάτοχος Low diacritics: διακάτοχος Capitals: ΔΙΑΚΑΤΟΧΟΣ
Transliteration A: diakátochos Transliteration B: diakatochos Transliteration C: diakatochos Beta Code: diaka/toxos

English (LSJ)

ον,

   A holding, possessing, Gloss., = Lat. bonorum possessor, PSI3.183 (v A.D.), etc.

German (Pape)

[Seite 581] ὸ, der Besitzer, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διακάτοχος: -ον, ὁ κατέχων, ὁ ἔχων ὡς κτῆμα, Γλωσσ.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ jur. poseedor, propietario trad. de lat. (bonorum) possessor ref. a la pers. designada como heredero en ausencia de testamento y de parientes cercanos οὐκ ἐγώ, οὐ κληρονόμοι μου, οὐ διάδοχοι, οὐ διακάτοχοι PMich.Gagos 43 (VI d.C.), cf. PSI 183.12, POxy.2270.10, Stud.Pal.1.p.7.2.21 (todos V d.C.), PMonac.1.38 (VI d.C.), PBodl.45.30, Tav.Lign.Cer.2.8 (ambos VII d.C.), Cod.Theod.10.16.1.

Greek Monolingual

ο (AM διακάτοχος) διακατέχω
αυτός που έχει υπό την προσωρινή κατοχή του κάτι, συνήθως οικία ή κτήμα και νέμεται τα έσοδα
αρχ.-μσν.
ο κληρονόμος.