ζηλοδοτήρ: Difference between revisions

From LSJ

ἄμεινον γὰρ ἑαυτῷ φυλάττειν τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσθαι → for it is better to guard one's own freedom than to deprive another of his

Source
(Bailly1_2)
(16)
Line 7: Line 7:
{{bailly
{{bailly
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui procure des biens enviables (Bacchus).<br />'''Étymologie:''' [[ζῆλος]], [[δοτήρ]].
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui procure des biens enviables (Bacchus).<br />'''Étymologie:''' [[ζῆλος]], [[δοτήρ]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ζηλοδοτήρ]], -ῆρος, ό (Α)<br />αυτός που διεγείρει τον ζήλο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ζήλος]] (Ι) <span style="color: red;">+</span> [[δοτήρ]] (<span style="color: red;"><</span> [[δίδωμι]].
}}
}}

Revision as of 06:35, 29 September 2017

German (Pape)

[Seite 1138] ῆρος, ὁ, heißt Dionysus, Anth. IX, 524, 7, der Leidenschaft od. edles Streben erweckt.

Greek (Liddell-Scott)

ζηλοδοτήρ: -ῆρος, ὁ, πάροχος εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, Διόνυσος Ἀνθ. Π. 9. 524, 7.

French (Bailly abrégé)

ῆρος;
adj. m.
qui procure des biens enviables (Bacchus).
Étymologie: ζῆλος, δοτήρ.

Greek Monolingual

ζηλοδοτήρ, -ῆρος, ό (Α)
αυτός που διεγείρει τον ζήλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζήλος (Ι) + δοτήρ (< δίδωμι.