ἄπεδος: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα κάλλιον φίλου → Nulla est amico pulchrior possessio → Als einen Freund gibt's keinen schöneren Besitz
(big3_5) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[llano]], [[liso]] χώρη Hdt.1.110, χῶρος Hdt.9.25, 102, χωρίον Th.7.78, cf. X.<i>Cyn</i>.6.9, Ael.<i>NA</i> 16.12, Aristid.<i>Or</i>.17.16, Lib.<i>Or</i>.11.22.<br /><b class="num">2</b> subst. τὸ ἄ. [[superficie plana]] Hdt.4.62. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[llano]], [[liso]] χώρη Hdt.1.110, χῶρος Hdt.9.25, 102, χωρίον Th.7.78, cf. X.<i>Cyn</i>.6.9, Ael.<i>NA</i> 16.12, Aristid.<i>Or</i>.17.16, Lib.<i>Or</i>.11.22.<br /><b class="num">2</b> subst. τὸ ἄ. [[superficie plana]] Hdt.4.62. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἄπεδος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[πεδινός]], [[επίπεδος]]<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἄπεδον</i><br />η επίπεδη [[επιφάνεια]], η [[πεδιάδα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- <b>αθροιστ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[πέδον]] «[[έδαφος]], γη»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:57, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (ἀ- copul., πέδον)
A level, flat, χώρη Hdt.1.110, cf. 9.25, 102, Th.7.78, X.Cyn.6.9:—Subst. ἄπεδον, τό, flat surface, Hdt.4.62.
German (Pape)
[Seite 283] (πέδον, α copulat.), eben, Her. 9, 102; τὸ ἄπεδον, die Ebene, 4, 62; Thuc. 7, 78 u. Sp.; χωρία ἄπεδα Ael. H. A. 16, 12.
Greek (Liddell-Scott)
ἄπεδος: -ον, (α ἄθροιστ. -πέδον), ἐπίπεδος, ἴσος πεδινός, Λατ. plamus campestris, χώρη Ἡρόδ. 1. 110, πρβλ. 9. 25, 102, Θουκ. 7. 78 Ξέν.: ὡς οὐσιαστ. ἄπεδον, τό, ἐπίπεδος ἐπιφάνεια, πεδιάς, Ἡρόδ. 4. 62.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
plan, uni.
Étymologie: ἀ- cop., πέδον.
Spanish (DGE)
-ον
1 llano, liso χώρη Hdt.1.110, χῶρος Hdt.9.25, 102, χωρίον Th.7.78, cf. X.Cyn.6.9, Ael.NA 16.12, Aristid.Or.17.16, Lib.Or.11.22.
2 subst. τὸ ἄ. superficie plana Hdt.4.62.
Greek Monolingual
ἄπεδος, -ον (Α)
1. πεδινός, επίπεδος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἄπεδον
η επίπεδη επιφάνεια, η πεδιάδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- αθροιστ. + πέδον «έδαφος, γη»].
