ἀρσενικόν: Difference between revisions

From LSJ

Πολλοὺς ὁ πόλεμος δι' ὀλίγους ἀπώλεσεν → Bellum paucorum gratia aufert plurimos → Der Krieg vernichtet viele wegen weniger

Menander, Monostichoi, 443
(6_21)
(6)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀρσενικόν''': τό, κίτρινον θειοῦχον ἀρσενικὸν (οὐχὶ τὸ κοινῶς λεγόμενον [[ἀρσενικόν]]), Ἀριστ. Πρβλ. 38. 2, Θεοφρ. π. Λιθ. (κατὰ τὸν τύπον ἀρρεν-), Διοσκ. 5. 121, Στράβ. 726· ἴδε τὴν λέξ. [[σανδαράκη]]: ― [[ὡσαύτως]], ἀρσενίκιον, τό, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 4, 10, ἴδε Εὐστ. 913. 59.
|lstext='''ἀρσενικόν''': τό, κίτρινον θειοῦχον ἀρσενικὸν (οὐχὶ τὸ κοινῶς λεγόμενον [[ἀρσενικόν]]), Ἀριστ. Πρβλ. 38. 2, Θεοφρ. π. Λιθ. (κατὰ τὸν τύπον ἀρρεν-), Διοσκ. 5. 121, Στράβ. 726· ἴδε τὴν λέξ. [[σανδαράκη]]: ― [[ὡσαύτως]], ἀρσενίκιον, τό, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 4, 10, ἴδε Εὐστ. 913. 59.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀρσενικόν]] και [[ἀρρενικόν]], το και [[ἀρρενική]], η (Α)<br />η κίτρινη [[σανδαράχη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Δάνεια λ., ανατολικής προελεύσεως. Ο τ. ανάγεται στο περσ. <i>zarn</i><i>ī</i><i>q</i> «[[χρυσός]], αυτός που έχει το [[χρώμα]] του χρυσού» (<b>[[πρβλ]].</b> νεώτ. περσ.-αραβ. <i>zarn</i><i>ī</i><i>x</i>, <i>zarn</i><i>ī</i><i>q</i> «[[αρσενικό]]»). Στην Ελληνική εισήχθη μέσω της Σημιτικής (<b>[[πρβλ]].</b> συρ. <i>zarn</i><i>ī</i><i>ka</i> «[[αρσενικό]]»), [[αφού]] συσχετίστηκε παρετυμολογικά με τους τ. [[αρρενικός]], [[αρσενικός]]].
}}
}}

Revision as of 06:58, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀρσενικόν Medium diacritics: ἀρσενικόν Low diacritics: αρσενικόν Capitals: ΑΡΣΕΝΙΚΟΝ
Transliteration A: arsenikón Transliteration B: arsenikon Transliteration C: arsenikon Beta Code: a)rseniko/n

English (LSJ)

τό,

   A yellow orpiment, Arist.Pr.966b28, Thphr.Lap.40 (ἀρρεν-), Dsc.5.104, Str.15.2.14, Lyc. ap. Orib.8.25.15:—also ἀρρενική, ἡ, Gall.12.212. (Cf. Hebr. zarn[imacracute]q.)

German (Pape)

[Seite 361] τό, Arsenik, Galen.; auch ἀρσενίκιον, Arist. plant. 2, 4.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρσενικόν: τό, κίτρινον θειοῦχον ἀρσενικὸν (οὐχὶ τὸ κοινῶς λεγόμενον ἀρσενικόν), Ἀριστ. Πρβλ. 38. 2, Θεοφρ. π. Λιθ. (κατὰ τὸν τύπον ἀρρεν-), Διοσκ. 5. 121, Στράβ. 726· ἴδε τὴν λέξ. σανδαράκη: ― ὡσαύτως, ἀρσενίκιον, τό, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 4, 10, ἴδε Εὐστ. 913. 59.

Greek Monolingual

ἀρσενικόν και ἀρρενικόν, το και ἀρρενική, η (Α)
η κίτρινη σανδαράχη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια λ., ανατολικής προελεύσεως. Ο τ. ανάγεται στο περσ. zarnīq «χρυσός, αυτός που έχει το χρώμα του χρυσού» (πρβλ. νεώτ. περσ.-αραβ. zarnīx, zarnīq «αρσενικό»). Στην Ελληνική εισήχθη μέσω της Σημιτικής (πρβλ. συρ. zarnīka «αρσενικό»), αφού συσχετίστηκε παρετυμολογικά με τους τ. αρρενικός, αρσενικός].