ἰσόγαιος: Difference between revisions

From LSJ

εἴς μ' ὁρεῦσα καρκίνου μέζον → looking at me with saucer-eyes

Source
(Bailly1_3)
(18)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui est au niveau de la terre.<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[γαῖα]].
|btext=ος, ον :<br />qui est au niveau de la terre.<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[γαῖα]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἰσόγαιος]], -ον, Α αττ. τ. [[ἰσόγεως]], -ων και <b>επιγρ.</b> ἰσόγειως, -ων (ΑΜ)<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται στην [[ίδια]] [[επιφάνεια]] με τη γη «τὰς γὰρ θαλὰσσας ἰσογαίους καὶ ἰσοπέδους [[οἶδα]]», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>2.</b> (ο αττ. τ.) [[ἰσόγεως]]<br />στο ίδιο ύψος με το [[έδαφος]], [[ισόγειος]], [[ισόπεδος]] («τέμνειν ἰσόγεων», Θεόφρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἰσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>γαιος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>γαῑα</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μεσό</i>-<i>γαιος</i>, <i>φιλό</i>-<i>γαιος</i>].
}}
}}

Revision as of 07:19, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἰσόγαιος Medium diacritics: ἰσόγαιος Low diacritics: ισόγαιος Capitals: ΙΣΟΓΑΙΟΣ
Transliteration A: isógaios Transliteration B: isogaios Transliteration C: isogaios Beta Code: i)so/gaios

English (LSJ)

ον,

   A of equal height in relation to the land, θάλασσαι Luc. Ner.5: Att. ἰσογέως, even with the ground, τέμνειν ἰσόγεων Thphr.CP 3.7.3:—written ἰσογείως, IG22.1665 (iv B.C.).

German (Pape)

[Seite 1264] dem Lande gleich, θάλασσα Luc. Ner. 5.

Greek (Liddell-Scott)

ἰσόγαιος: -ον, ἴσος μὲ τὴν γῆν, Λουκ. Νέρ. 5· Ἀττ. ἰσόγεως, τέμνειν ἰσόγεων, ἴσα μὲ τὴν γῆν, ἕως εἰς τὴν γῆν, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 7, 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui est au niveau de la terre.
Étymologie: ἴσος, γαῖα.

Greek Monolingual

ἰσόγαιος, -ον, Α αττ. τ. ἰσόγεως, -ων και επιγρ. ἰσόγειως, -ων (ΑΜ)
1. αυτός που βρίσκεται στην ίδια επιφάνεια με τη γη «τὰς γὰρ θαλὰσσας ἰσογαίους καὶ ἰσοπέδους οἶδα», Πλούτ.)
2. (ο αττ. τ.) ἰσόγεως
στο ίδιο ύψος με το έδαφος, ισόγειος, ισόπεδος («τέμνειν ἰσόγεων», Θεόφρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + -γαιος (< γαῑα), πρβλ. μεσό-γαιος, φιλό-γαιος].