πάραυτα: Difference between revisions
(6_6) |
(31) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πάραυτᾰ''': Ἐπίρρ. ἀντὶ παρ’ αὐτὰ (ἐξυπακ. τὰ πράγματα), = [[παραυτίκα]] ἢ [[παραχρῆμα]], [[παρευθύς]], π. δ’ ἡσθεὶς [[ὕστερον]] στένει διπλᾶ Εὐρ. Ἀποσπ. 1061, πρβλ. Πολύβ. 24. 5, 11· ἡ π. [[χάρις]] ὁ αὐτ. 98. 3, 11. ΙΙ. καθ’ ὅμοιον τρόπον, Λατ. perinde, Αἰσχύλ. Ἀγ. 737, Δημ. 672. 5, Διόδ. 12. 20. 2) [[μετὰ]] γεν., κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, Σωκρ. Ἐπιστ. 11. ― Τινὲς τῶν ἐκδοτῶν γράφουσι: παρ’ αὐτὰ ἐν διαστάσει. ― Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰς Παρατηρήσεις ἐν Ἀθηνᾶς τ. Ϛ΄, σ. 369. | |lstext='''πάραυτᾰ''': Ἐπίρρ. ἀντὶ παρ’ αὐτὰ (ἐξυπακ. τὰ πράγματα), = [[παραυτίκα]] ἢ [[παραχρῆμα]], [[παρευθύς]], π. δ’ ἡσθεὶς [[ὕστερον]] στένει διπλᾶ Εὐρ. Ἀποσπ. 1061, πρβλ. Πολύβ. 24. 5, 11· ἡ π. [[χάρις]] ὁ αὐτ. 98. 3, 11. ΙΙ. καθ’ ὅμοιον τρόπον, Λατ. perinde, Αἰσχύλ. Ἀγ. 737, Δημ. 672. 5, Διόδ. 12. 20. 2) [[μετὰ]] γεν., κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, Σωκρ. Ἐπιστ. 11. ― Τινὲς τῶν ἐκδοτῶν γράφουσι: παρ’ αὐτὰ ἐν διαστάσει. ― Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰς Παρατηρήσεις ἐν Ἀθηνᾶς τ. Ϛ΄, σ. 369. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ΝΜΑ και [[παραυτά]] Α και πάραυτας Ν<br />(επίρρ. χρον.) [[αμέσως]], [[παρευθύς]], στη [[στιγμή]], [[αυθωρεί]] (α. «πάραυτ' η [[γνώμη]] [[ντου]] άλλαξε», <b>Ερωτόκρ.</b><br />β. «[[πάραυτα]] δ' ἐλθεῑν ἐς Ἰλίου πόλιν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[προς]] [[στιγμή]], στιγμιαία<br /><b>2.</b> [[κατά]] τον ίδιο χρόνο, την [[ίδια]] [[στιγμή]], ταυτόχρονα («[[πάραυτα]] τοῡ θανεῑν», Σωκρ. Επιστ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> φρ. <i>παρ</i>' <i>αὐτὰ</i> με [[συνεκφορά]] (<b>πρβλ.</b> [[κάταυτα]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:14, 29 September 2017
English (LSJ)
or παραυτά, Adv. for παρ' αὐτά (sc. τὰ πράγματα),
A immediately, straightway, A.Ag.737 (lyr.), D.23.157; π. δ' ἡσθεὶς ὕστερον στένει διπλᾶ E.Fr.1079.5 codd. Stob., cf. Plb. 23.5.11 ; ἡ π. χάρις Id.38.11.11 (better divisim, παρ' αὐτά) ; τὸ π. πεφυγμένον κακόν prob. in Epicur.Fr.423.2. c. gen., ἥκοντες π. τοῦθανεῖν Socr.Ep.11 (Aristipp.).
Greek (Liddell-Scott)
πάραυτᾰ: Ἐπίρρ. ἀντὶ παρ’ αὐτὰ (ἐξυπακ. τὰ πράγματα), = παραυτίκα ἢ παραχρῆμα, παρευθύς, π. δ’ ἡσθεὶς ὕστερον στένει διπλᾶ Εὐρ. Ἀποσπ. 1061, πρβλ. Πολύβ. 24. 5, 11· ἡ π. χάρις ὁ αὐτ. 98. 3, 11. ΙΙ. καθ’ ὅμοιον τρόπον, Λατ. perinde, Αἰσχύλ. Ἀγ. 737, Δημ. 672. 5, Διόδ. 12. 20. 2) μετὰ γεν., κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, Σωκρ. Ἐπιστ. 11. ― Τινὲς τῶν ἐκδοτῶν γράφουσι: παρ’ αὐτὰ ἐν διαστάσει. ― Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰς Παρατηρήσεις ἐν Ἀθηνᾶς τ. Ϛ΄, σ. 369.
Greek Monolingual
ΝΜΑ και παραυτά Α και πάραυτας Ν
(επίρρ. χρον.) αμέσως, παρευθύς, στη στιγμή, αυθωρεί (α. «πάραυτ' η γνώμη ντου άλλαξε», Ερωτόκρ.
β. «πάραυτα δ' ἐλθεῑν ἐς Ἰλίου πόλιν», Αισχύλ.)
αρχ.
1. προς στιγμή, στιγμιαία
2. κατά τον ίδιο χρόνο, την ίδια στιγμή, ταυτόχρονα («πάραυτα τοῡ θανεῑν», Σωκρ. Επιστ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. παρ' αὐτὰ με συνεκφορά (πρβλ. κάταυτα)].
