πλεκτικός: Difference between revisions
ἐπὶ ξυροῦ γὰρ ἀκμῆς ἔχεται ἡμῖν τὰ πρήγματα → our affairs are balanced on a razor's edge, our affairs are set upon the razor's edge
(Bailly1_4) |
(33) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qui concerne l’art de tresser ; ἡ πλεκτική ([[τέχνη]]) l’art de tresser;<br /><b>2</b> propre à s’entrelacer, à s’unir par un enlacement.<br />'''Étymologie:''' [[πλέκω]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qui concerne l’art de tresser ; ἡ πλεκτική ([[τέχνη]]) l’art de tresser;<br /><b>2</b> propre à s’entrelacer, à s’unir par un enlacement.<br />'''Étymologie:''' [[πλέκω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό / [[πλεκτικός]], -ή, -όν, ΝΑ, [[πλεχτικός]], -ή,-ό, Ν [[πλεκτός]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο [[πλέξιμο]] ή αυτός που ασχολείται με το [[πλέξιμο]]<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η πλεκτική</i><br />η [[τέχνη]] της κατασκευής πλεκτών ειδών, της μετατροπής τών νημάτων σε πλεκτά είδη<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός με τον οποίο γίνεται το [[πλέξιμο]] ή ο [[χρήσιμος]] για την [[πλέξη]] («πλεκτικές μηχανές»)<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα πλεκτικά</i><br />η [[αμοιβή]] που δίνεται για το [[πλέξιμο]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που έχει την [[τάση]] να περιπλέκει ή να περιπλέκεται. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>πλεκτικῶς</i> Α<br />με πλεκτικό τρόπο, με [[τάση]] για [[περιπλοκή]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:18, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A of, occupied with plaiting, αἱ π. τῶν τεχνῶν Pl.Lg.679a, cf. Plt.283b, 288d. II entangling or interlacing, Epicur.Ep.1p.8U. Adv. -κῶς Poll.7.172, Sch.Opp.H.2.376.
German (Pape)
[Seite 629] zum Flechten gehörig, damit beschäftigt; τέχναι, Plat. Legg. III, 679 c; καὶ τεκτονική, Polit. 288 d; Sp., auch adv., Schol. Opp. Hal. 2, 376; – zum Verwickeln geneigt, Epicur. bei D. L. 10. 43.
Greek (Liddell-Scott)
πλεκτικός: -ή, -όν, (πλέκω) ὁ εἰς τὸ πλέκειν ἀνήκων, ἐνασχολούμενος, τέχναι Πλάτ. Νόμ. 670Α, πρβλ. Πολιτ. 283Β, 288D. ΙΙ. ὁ διατεθειμένος νὰ περιπλέκῃ ἢ νὰ περιπλέκηται, Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10, 43. Ἐπίρρ. -κῶς, Πολυδ. Ζ΄, 172.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui concerne l’art de tresser ; ἡ πλεκτική (τέχνη) l’art de tresser;
2 propre à s’entrelacer, à s’unir par un enlacement.
Étymologie: πλέκω.
Greek Monolingual
-ή, -ό / πλεκτικός, -ή, -όν, ΝΑ, πλεχτικός, -ή,-ό, Ν πλεκτός
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο πλέξιμο ή αυτός που ασχολείται με το πλέξιμο
2. το θηλ. ως ουσ. η πλεκτική
η τέχνη της κατασκευής πλεκτών ειδών, της μετατροπής τών νημάτων σε πλεκτά είδη
νεοελλ.
1. αυτός με τον οποίο γίνεται το πλέξιμο ή ο χρήσιμος για την πλέξη («πλεκτικές μηχανές»)
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα πλεκτικά
η αμοιβή που δίνεται για το πλέξιμο
αρχ.
αυτός που έχει την τάση να περιπλέκει ή να περιπλέκεται.
επίρρ...
πλεκτικῶς Α
με πλεκτικό τρόπο, με τάση για περιπλοκή.
