προσνέω: Difference between revisions
Ῥᾷον παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν → Patientiam suadere facile, non pati → Es spricht sich leichter zu, als stark zu sein im Leid
(Bailly1_4) |
(35) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>entasser devant, <i>rég. ind. au dat</i>.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[νέω]]⁴.<br /><span class="bld">2</span>nager vers, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[νέω]]². | |btext=<span class="bld">1</span>entasser devant, <i>rég. ind. au dat</i>.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[νέω]]⁴.<br /><span class="bld">2</span>nager vers, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[νέω]]². | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />Α<br />[[κολυμπώ]] [[προς]] μια [[κατεύθυνση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>προσ</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>νέω</i> (Ι) «[[κολυμπώ]]»].———————— <b>(II)</b><br />Α<br />[[συσσωρεύω]] επί [[πλέον]], [[προσθέτω]] [[κάτι]] [[ακόμη]] στον σωρό που ήδη υπάρχει, [[επισωρεύω]] («προσνέειν ξύλα ταῑς θύραις», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>προσ</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>νέω</i> (III) «[[μαζεύω]], [[συσσωρεύω]]»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:23, 29 September 2017
English (LSJ)
(A), aor.
A -ένευσα Th.3.112:—swim to or towards, l.c.; λιμένι Luc.Bis Acc.21.
προσνέω (B),
A heap up against, ξύλα ταῖς θύραις Plu.2.775e.
German (Pape)
[Seite 773] (s. νέω), zu-, hinanschwimmen, προσένευσαν Thuc. 3, 112, u. Sp., wie Luc. bis acc. 21. (s. νέω), dazu anhäufen, ξύλα ταῖς θύραις, Plut. amat. narr. 5 a. E.
Greek (Liddell-Scott)
προσνέω: μέλλ. -νεύσομαι, προσνήχομαι, Θουκ. 3. 112, Λουκ. Δὶς Κατηγ. 21.
French (Bailly abrégé)
1entasser devant, rég. ind. au dat.
Étymologie: πρός, νέω⁴.
2nager vers, τινι.
Étymologie: πρός, νέω².
Greek Monolingual
(I)
Α
κολυμπώ προς μια κατεύθυνση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + νέω (Ι) «κολυμπώ»].———————— (II)
Α
συσσωρεύω επί πλέον, προσθέτω κάτι ακόμη στον σωρό που ήδη υπάρχει, επισωρεύω («προσνέειν ξύλα ταῑς θύραις», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + νέω (III) «μαζεύω, συσσωρεύω»].
