σαράπους: Difference between revisions
Oἷς ὁ βιος ἀεὶ φόβων καὶ ὑποψίας ἐστὶ πλήρης, τούτοις οὔτε πλοῦτος οὔτε δόξα τέρψιν παρέχει. → To those for whom life is always full of fears and suspicion, neither wealth nor fame offers pleasure.
(6_3) |
(36) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σᾰράπους''': [ρᾰ], -ποδος, ὁ, ἡ, αἰτ. σαράπουν καὶ παρὰ τῷ Ἀλκαίῳ 38· σάραπον· ([[σαίρω]] ΙΙ, ποὺς) ὁ διὰ τῶν ποδῶν τοῦ σαρώνων, δηλ. ὁ ἔχων πόδας στρεβλοὺς καὶ σύρων αὐτοὺς κατὰ γῆς ἐν ᾧ βαδίζει, πατύπους, Λατ. plautus, Ἀλκαῖ. ἔνθ’ ἀνωτ., Γαλην. - Ἴδε Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογ. τ. Α΄, σ. 396. | |lstext='''σᾰράπους''': [ρᾰ], -ποδος, ὁ, ἡ, αἰτ. σαράπουν καὶ παρὰ τῷ Ἀλκαίῳ 38· σάραπον· ([[σαίρω]] ΙΙ, ποὺς) ὁ διὰ τῶν ποδῶν τοῦ σαρώνων, δηλ. ὁ ἔχων πόδας στρεβλοὺς καὶ σύρων αὐτοὺς κατὰ γῆς ἐν ᾧ βαδίζει, πατύπους, Λατ. plautus, Ἀλκαῖ. ἔνθ’ ἀνωτ., Γαλην. - Ἴδε Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογ. τ. Α΄, σ. 396. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ποδος, ὁ, ἡ, Α<br />[[στραβοπόδαρος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πιθ. <span style="color: red;"><</span> [[σαίρω]] «[[σκουπίζω]]» <span style="color: red;">+</span> -[[πους]] (<span style="color: red;"><</span> [[πούς]], <i>ποδός</i>), <b>πρβλ.</b> <i>καμψί</i>-[[πους]], <i>πλατύ</i>-[[πους]]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:27, 29 September 2017
English (LSJ)
ποδος, ὁ, ἡ, acc. σαράπουν and, in Alc.37B, σάραπον:—
A splay-footed, Alc. l.c., Gal.19.136. (From σαίρω (B),= ἐπισύρων τὼ πόδε, D.L.1.81; from σαίρω (A),= διασεσηρότας καὶ διεστῶτας ἔχουσα τοὺς δακτύλους τῶν ποδῶν, Gal.l.c.)
German (Pape)
[Seite 862] eigtl. Einer, der mit den Füßen kehrt, fegt, dah. der breite auseinanderstehende, Füße hat u. sie im Gehen schleppt, lat. plautus., od. nach Galen. Füße mit breit auseinanderstehenden Zehen.
Greek (Liddell-Scott)
σᾰράπους: [ρᾰ], -ποδος, ὁ, ἡ, αἰτ. σαράπουν καὶ παρὰ τῷ Ἀλκαίῳ 38· σάραπον· (σαίρω ΙΙ, ποὺς) ὁ διὰ τῶν ποδῶν τοῦ σαρώνων, δηλ. ὁ ἔχων πόδας στρεβλοὺς καὶ σύρων αὐτοὺς κατὰ γῆς ἐν ᾧ βαδίζει, πατύπους, Λατ. plautus, Ἀλκαῖ. ἔνθ’ ἀνωτ., Γαλην. - Ἴδε Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογ. τ. Α΄, σ. 396.
Greek Monolingual
-ποδος, ὁ, ἡ, Α
στραβοπόδαρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < σαίρω «σκουπίζω» + -πους (< πούς, ποδός), πρβλ. καμψί-πους, πλατύ-πους].