ὑπόφαυσις: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(Bailly1_5) |
(44) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=εως (ἡ) :<br />petite ouverture par où pénètre le jour, petite fenêtre.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], φαύσκω. | |btext=εως (ἡ) :<br />petite ouverture par où pénètre le jour, petite fenêtre.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], φαύσκω. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-αύσεως, ἡ, Α<br />μικρή [[δίοδος]], στενό [[άνοιγμα]] («διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν πεντηκοντέρων», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[φαῦσις]] «φως, [[φωτισμός]]»]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:45, 29 September 2017
English (LSJ)
εως, ἡ,
A narrow opening, in the bridge across the Hellespont, Hdt.7.36; in a testudo, Ph.Bel.99.39; αἱ θυρίδες δικτυωταί, ὑποφαύσεις κύκλῳ LXXEz.41.16. II ὑποφαύσιας was read for ὑποφάσιας in Hp.Prog.2 by Artemidorus and Dioscurides ap.Gal. 18(2).52, but rejected by Gal. l. c.
German (Pape)
[Seite 1238] ἡ, geringe, unmerkliche Erhellung, durch eine Oeffnung, ein Fenster, Her. 7, 36; übh. schmale Oeffnung, schmaler Zwischenraum.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπόφαυσις: ἡ, (ἴδε φαίνω) φῶς φαινόμενον διὰ μέσου μικρᾶς ὀπῆς· ὅθεν καθόλου, στενὸν ἄνοιγμα, Ἡρόδ. 7. 36.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
petite ouverture par où pénètre le jour, petite fenêtre.
Étymologie: ὑπό, φαύσκω.
Greek Monolingual
-αύσεως, ἡ, Α
μικρή δίοδος, στενό άνοιγμα («διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν πεντηκοντέρων», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + φαῦσις «φως, φωτισμός»].
