σφωέ: Difference between revisions
Τὸ γὰρ περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα → There is no sense in doing things beyond the usual measure
(Autenrieth) |
(40) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=gen. and dat. σφωίν: dual of [[σφεῖς]], [[they]] [[two]], [[both]] of [[them]] , Il. 1.8, 338. Both forms are enclitic, and [[instead]] of [[them]] the pl. forms are freq. employed. | |auten=gen. and dat. σφωίν: dual of [[σφεῖς]], [[they]] [[two]], [[both]] of [[them]] , Il. 1.8, 338. Both forms are enclitic, and [[instead]] of [[them]] the pl. forms are freq. employed. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και συγκεκομμένος τ. σφώ, Α<br />(ονομ. και αιτ. δυϊκ. αριθ. της προσ. αντων. του γ' προσ. η οποία χρησιμοποιείται για το αρσ. και θηλ. και [[πάντοτε]] ως εγκλιτ.) αυτοί οι δύο, [[αμφότεροι]] («τίς τ' ἄρ' [[σφωε]] θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. [[σφεῖς]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:51, 29 September 2017
English (LSJ)
dual nom. and acc. of the Pron. of 3rd pers., of which the gen. sg. and nom. pl. are οὗ, σφεῖς (qq. v.); dat. σφωΐν:—
A they two, both of them, only masc. and fem., and always enclit., Il.1.8, al.; strengthd., σφωΐν ἀμφοτέροιιν Od.20.327:—the form σφώ is only found in post-Homeric Ep., as Antim.9.11 (in Il.17.531 σφω' Αἴαντε is the best reading, cf. A.D.Pron.88.24, Hdn.Gr.2.72).
French (Bailly abrégé)
encl. duel masc. et fém. du pron. pers. de la 3ᵉ pers. aux cas suiv. : nomin. sans exemples ; gén. σφωΐν, dat. σφωΐν, acc. σφωέ, par élis. σφω’ : eux deux, elles deux ; enclit. σφωῒν ἀμφοτέροιϊν OD à eux deux ensemble.
English (Autenrieth)
gen. and dat. σφωίν: dual of σφεῖς, they two, both of them , Il. 1.8, 338. Both forms are enclitic, and instead of them the pl. forms are freq. employed.
Greek Monolingual
και συγκεκομμένος τ. σφώ, Α
(ονομ. και αιτ. δυϊκ. αριθ. της προσ. αντων. του γ' προσ. η οποία χρησιμοποιείται για το αρσ. και θηλ. και πάντοτε ως εγκλιτ.) αυτοί οι δύο, αμφότεροι («τίς τ' ἄρ' σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σφεῖς.