ὑπερείπω: Difference between revisions

From LSJ

πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ → Count no man blessed before his end; a man will be recognized in his offspring. (Ecclesiasticus 11:28)

Source
(Autenrieth)
(43)
Line 21: Line 21:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=only aor. 2 ὑπήριπε, sank [[under]] him, Il. 23.691†.
|auten=only aor. 2 ὑπήριπε, sank [[under]] him, Il. 23.691†.
}}
{{grml
|mltxt=Α<br /><b>1.</b> [[υποσκάπτω]]<br /><b>2.</b> <b>(αμτβ.)</b> [[πέφτω]], σωριάζομαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐρείπω]] «[[κατεδαφίζω]], [[καταστρέφω]], [[κατακρημνίζω]]»].
}}
}}

Revision as of 12:55, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑπερείπω Medium diacritics: ὑπερείπω Low diacritics: υπερείπω Capitals: ΥΠΕΡΕΙΠΩ
Transliteration A: hypereípō Transliteration B: hypereipō Transliteration C: ypereipo Beta Code: u(perei/pw

English (LSJ)

   A undermine, subvert, metaph., Plu.2.71b:—Pass., Id.Ant.82.    II Pass., to be unable to stand, totter, of limbs, fail, Id.Pomp.74; so in aor. 2 ὑπήρῐπον, Il.23.691.

German (Pape)

[Seite 1194] (s. ἐρείπω), niederwerfen, umstürzen, eigtl. indem man die Stütze darunter wegzieht; ὑπερειπομένην καὶ περιπίπτουσαν Plut. Pomp. 74, vgl. Ant. 83. – Im aor. II. intrans., niederstürzen, niedersinken, αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα, Il. 23, 691.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπερείπω: ὑποσκάπτω καὶ ἀνατρέπω, Πλούτ. 2. 71Β, ἔνθα ἴδε Wyttenb. - Παθ., ἀνατρέπομαι, ἀναποδογυρίζομαι, ὁ αὐτ. ἐν Πομπ. 74, ἐν Ἀντων. 82. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἀορ. β΄ ὑπήρῐπε. «κατηνέχθη» (Σχόλ.), Ἰλ. Ψ. 691.

French (Bailly abrégé)

f. ὑπερείψω, ao.2 ὑπήριπον, etc.
1 tr. miner ou saper en dessous ; Pass. être miné, s’écrouler;
2 intr. à l’ao.2 s’affaisser, s’écrouler.
Étymologie: ὑπό, ἐρείπω.

English (Autenrieth)

only aor. 2 ὑπήριπε, sank under him, Il. 23.691†.

Greek Monolingual

Α
1. υποσκάπτω
2. (αμτβ.) πέφτω, σωριάζομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἐρείπω «κατεδαφίζω, καταστρέφω, κατακρημνίζω»].