ἀπηχής: Difference between revisions
Ζήτει γυναῖκα σύμμαχον τῶν πραγμάτων → Quaere adiuvamen rebus uxorem tuis → Als Partnerin im Leben such dir eine Frau
(5) |
(3) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀπηχής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> [[κακόηχος]], [[παράφωνος]]<br /><b>2.</b> [[εριστικός]]. | |mltxt=[[ἀπηχής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> [[κακόηχος]], [[παράφωνος]]<br /><b>2.</b> [[εριστικός]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀπηχής:''' -ές ([[ἦχος]]), [[κακόηχος]], [[δύσηχος]], μη [[αρμονικός]], σε Λουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:24, 30 December 2018
English (LSJ)
ές, (ἦχος)
A discordant, v.l. in Pl.Phdr.257b (Hermias), cf. Aristid.Or.40(5).8, Luc.Vit.Auct.10; out of tune with one's surroundings, Alciphr.3.70.
German (Pape)
[Seite 290] ές, mißtönend, Luc. V. auct. 10; widerlich, unangenehm, ἄνθρωπος Alciphr.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπηχής: -ές, (ἦχος) κακόηχος, δυσάρεστος, Ἀριστείδ. 1. 506, Λουκ. Βίων Πρᾶσις 10: -ἐριστικός, Ἀλκίφρ. 3. 74.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
discordant.
Étymologie: ἀπό, ἦχος.
Spanish (DGE)
-ές
1 discordante, disonante εἴ τι ... ἀπηχὲς εἴπομεν Pl.Phdr.257b, μηδὲν ἀπηχὲς ... λέγειν Aristid.Or.29.8, φθέγμα Luc.Vit.Auct.10, de una frase, M.Ant.1.10
•fig. absurdo, no razonable τῶν Ἰουδαίων θαῦμα Cyr.Al.M.73.656C.
2 fig. molesto, desagradable ἀπειλαί Thdt.M.81.1645D.
3 fig. que está fuera de lugar de un parásito, Alciphr.3.34.4.
Greek Monolingual
ἀπηχής, -ές (Α)
1. κακόηχος, παράφωνος
2. εριστικός.
Greek Monotonic
ἀπηχής: -ές (ἦχος), κακόηχος, δύσηχος, μη αρμονικός, σε Λουκ.
