ὑπερφωνέω: Difference between revisions
Ἤθους δικαίου φαῦλος οὐ ψαύει λόγος → Vox prava non pertingit ad mores bonos → Verkommne Rede rührt nicht an gerechte Art
(Bailly1_5) |
(6) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />parler plus haut que, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρ]], [[φωνέω]]. | |btext=-ῶ :<br />parler plus haut que, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρ]], [[φωνέω]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπερφωνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[υπερέχω]] κάποιου φωνάζοντας δυνατώτερα απ' αυτόν, <i>τινά</i>, σε Λουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:00, 30 December 2018
English (LSJ)
A speak exceedingly well, Philostr.VS1 Prooem. II trans., outbawl, τινα Luc.Rh.Pr.13; οἰμωγὴ ὑ. τὸν τῶν σαλπίγγων ἦχον J.AJ11.4.2: metaph., outdo, Philostr.VA5.7, cf. Jul.Or.6.182a; τὸ Θηβῶν πάθος ὑ. τοὺς Ἕλληνας Him.Ecl.2.4. 2 sing loudly, αἴνεσιν LXX Ju.15.14 (16.1).
German (Pape)
[Seite 1204] übermäßig laut sprechen, LXX.; – überschreien, τινά, Luc. rhet. praec. 13.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερφωνέω: ὁμιλῶ φωνάζων δυνατά, ὁμιλῶ μὲ μεγάλην φωνήν, τῶν ῥητόρων τοὺς ὑπερφωνοῦντας Φιλόστρ. 484, Ἐκκλ. ΙΙ. μεταβ., ὑπερβάλλω τινὰ κατὰ τὴν φωνήν, ὑπερτερῶ φωνάζων δυνατώτερα, τινα Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 13· - μεταφορ., ὑπερβάλλω, ὑπερτερῶ, νικῶ, τὸ περὶ τὴν τομὴν ἔργον ὑπερφωνεῖν δοκεῖ τὰ Νέρωνος πάντα Φιλόστρ. 194.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
parler plus haut que, acc..
Étymologie: ὑπέρ, φωνέω.
Greek Monotonic
ὑπερφωνέω: μέλ. -ήσω, υπερέχω κάποιου φωνάζοντας δυνατώτερα απ' αυτόν, τινά, σε Λουκ.
