κενεόφρων: Difference between revisions
ὑποκατακλίνομαι τοῦ εὶς πλέον ἐναντιοῦσθαι → desist from further opposition;
(20) |
(5) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κενεόφρων]], -ον (Α)<br />αυτός που ματαιοφρονεί, ο [[ματαιόδοξος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κεν</i>(<i>ε</i>)<i>ο</i>- (<b>βλ.</b> <i>κεν</i>[[ο]]-) <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], -<i>ενός</i> «[[μυαλό]], [[καρδιά]]»), τ. που εμφανίζει την εκτεταμένη-ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] της ρίζας <i>φρεν</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κρατερό</i>-<i>φρων</i>, <i>ταπεινό</i>-<i>φρων</i>)]. | |mltxt=[[κενεόφρων]], -ον (Α)<br />αυτός που ματαιοφρονεί, ο [[ματαιόδοξος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κεν</i>(<i>ε</i>)<i>ο</i>- (<b>βλ.</b> <i>κεν</i>[[ο]]-) <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], -<i>ενός</i> «[[μυαλό]], [[καρδιά]]»), τ. που εμφανίζει την εκτεταμένη-ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] της ρίζας <i>φρεν</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κρατερό</i>-<i>φρων</i>, <i>ταπεινό</i>-<i>φρων</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κενεόφρων:''' -ον ([[φρήν]]), [[ματαιόφρων]], σε Θέογν., Πίνδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:48, 30 December 2018
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A empty-minded, δῆμος Thgn.233; μῦθος, αὖχαι, Simon.75, Pi.N.11.29:—also κενόφρων, βουλεύματα A. Pr.762.
German (Pape)
[Seite 1416] ονος, leeres, eitles Sinnes; δῆμος Theogn. 233. 847; αὖχαι Pind. N. 11, 29; sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
κενεόφρων: -ον, μάταια φρονῶν, ματαιόφρων, κ. δῆμος Θέογν. 233, Σιμων. 75· κ. αὖχαι Πινδ. Ν. 11. 38·- οὐδ. κενεόφρονα φῦλα Ἀπολλιν. ἐν Παλ. Διαθ.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
à l’esprit vain.
Étymologie: κενεός, φρήν.
English (Slater)
κενεόφρων
1 empty minded ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον (N. 11.29) κενεοφρόνων ἑταῖρον ἀνδρῶν (sc. φθόνον) fr. 212.
Greek Monolingual
κενεόφρων, -ον (Α)
αυτός που ματαιοφρονεί, ο ματαιόδοξος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κεν(ε)ο- (βλ. κενο-) + -φρων (< φρήν, -ενός «μυαλό, καρδιά»), τ. που εμφανίζει την εκτεταμένη-ετεροιωμένη βαθμίδα της ρίζας φρεν- (πρβλ. κρατερό-φρων, ταπεινό-φρων)].
Greek Monotonic
κενεόφρων: -ον (φρήν), ματαιόφρων, σε Θέογν., Πίνδ.
