ἐξαράομαι: Difference between revisions
κρείσσων ἐναρχόμενος βοηθῶν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄγοντος· δένδρον γὰρ ζωῆς ἐπιθυμία ἀγαθή (Proverbs 13.12 LXX) → One who sincerely sets about helping is better than one who makes promises leading to hope; for a kindly urge is a tree of life.
(big3_15) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[maldecir]] c. ac. int. ἐκ δ' ἀρὰς κακὰς ἠρᾶτο S.<i>Ant</i>.427 (tm.).<br /><b class="num">2</b> [[hacer votos]] a los dioses, antes de la dedicación de un templo, Harp.s.u. ἐξαράσασθαι, Phot.ε 1109. | |dgtxt=<b class="num">1</b> [[maldecir]] c. ac. int. ἐκ δ' ἀρὰς κακὰς ἠρᾶτο S.<i>Ant</i>.427 (tm.).<br /><b class="num">2</b> [[hacer votos]] a los dioses, antes de la dedicación de un templo, Harp.s.u. ἐξαράσασθαι, Phot.ε 1109. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐξαράομαι:''' αποθ., [[ξεστομίζω]] κατάρες, [[καταριέμαι]], σε Σοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:44, 30 December 2018
English (LSJ)
A utter curses, ἐκ δ' ἀρὰς ἠρᾶτο S.Ant.427. II dedicate with solemn prayers, νεών Aeschin.3.116.
German (Pape)
[Seite 871] ἐξαράσασθαι od. ἐξάρασθαι (ἐξαρᾶσθαι?) als v. l. für ἐξειργάσθαι Aesch. 3, 116; VLL. erkl. durch Gebete einweihen. In tmesi ἐκ δ' ἀρὰς ήρᾶτο Soph. Ant. 423.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξαράομαι: ἀποθ., καταρῶμαι, μετὰ συστ. αἰτ., ἐκ δ’ ἀρὰς κακὰς ἠρᾶτο τοῖσι τοὔργον ἐξειργασμένοις Σοφ. Ἀντ. 427. ΙΙ. τελῶ εὐχάς, ἐπὶ ἱδρύσεως ναοῦ, ὅτι χρυσᾶς ἀσπίδας ἀνέθηκεν (ὁ δῆμος τῶν Ἀθηναίων) πρὸς τὸν καινὸν νεὼν πρὶν ἐξαράσασθαι, «ἐξαράσασθαι δέ ἐστι τὸ ἐκτελέσαι τὰς ἀράς, τουτέστι τὰς εὐχάς, ἃς ἐπὶ ταῖς ἱδρύσεσι τῶν ναῶν εἰώθασι ποιεῖσθαι» (Ἁρποκρ.), Αἰσχίν. Κατὰ Κτησιφ. 32. 3. Διάφορ. γραφ. πρὶν ἐξειργάσθαι.
French (Bailly abrégé)
-ῶμαι;
seul. inf. ao. ἐξαράσασθαι;
dédier avec des prières solennelles.
Étymologie: ἐξ, ἀράομαι.
Spanish (DGE)
1 maldecir c. ac. int. ἐκ δ' ἀρὰς κακὰς ἠρᾶτο S.Ant.427 (tm.).
2 hacer votos a los dioses, antes de la dedicación de un templo, Harp.s.u. ἐξαράσασθαι, Phot.ε 1109.
Greek Monotonic
ἐξαράομαι: αποθ., ξεστομίζω κατάρες, καταριέμαι, σε Σοφ.
