παιδοκτόνος: Difference between revisions

From LSJ

Τὴν ἀρχὴν ὅ, τι καὶ λαλω̃ ὑμι̃ν (John 8:25) → Just what I have been saying to you from the very beginning

Source
(30)
(5)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ο, θηλ. και -α (ΑΜ [[παιδοκτόνος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που φονεύει τα [[παιδιά]] του<br /><b>2.</b> αυτός που φονεύει μικρά [[παιδιά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[παῖς]], <i>παιδός</i> <span style="color: red;">+</span> -[[κτόνος]] (<span style="color: red;"><</span> [[κτείνω]]), <b>πρβλ.</b> <i>μητρο</i>-[[κτόνος]].
|mltxt=-ο, θηλ. και -α (ΑΜ [[παιδοκτόνος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που φονεύει τα [[παιδιά]] του<br /><b>2.</b> αυτός που φονεύει μικρά [[παιδιά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[παῖς]], <i>παιδός</i> <span style="color: red;">+</span> -[[κτόνος]] (<span style="color: red;"><</span> [[κτείνω]]), <b>πρβλ.</b> <i>μητρο</i>-[[κτόνος]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''παιδοκτόνος:''' -ον ([[κτείνω]]), αυτός που φονεύει [[παιδιά]], σε Σοφ., Ευρ.
}}
}}

Revision as of 00:45, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: παιδοκτόνος Medium diacritics: παιδοκτόνος Low diacritics: παιδοκτόνος Capitals: ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΟΣ
Transliteration A: paidoktónos Transliteration B: paidoktonos Transliteration C: paidoktonos Beta Code: paidokto/nos

English (LSJ)

ον,

   A slaying one's children, S.Ant.1305, E.HF 835: generally, slaying offspring, Opp.H.5.586.

German (Pape)

[Seite 441] Kinder mordend; Soph. Ant. 1305; Eur. Herc. Fur. 835; sp. D., wie Philp. 42 (Plan. 137), von der Medea.

Greek (Liddell-Scott)

παιδοκτόνος: -ον, ὁ φονεὺς τῶν ἑαυτοῦ παίδων, Σοφ. Ἀντ. 1305, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 835· - παιδοκτονέω, φονεύω τέκνα, αὐτόθι 1280, Ἐκκλ.· - παιδοκτονία, ἡ, φόνος τέκνων, Φίλων 2. 27, Ἐκκλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui tue des enfants ou ses enfants.
Étymologie: παῖς, κτείνω.

Greek Monolingual

-ο, θηλ. και -α (ΑΜ παιδοκτόνος, -ον)
1. αυτός που φονεύει τα παιδιά του
2. αυτός που φονεύει μικρά παιδιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παῖς, παιδός + -κτόνος (< κτείνω), πρβλ. μητρο-κτόνος.

Greek Monotonic

παιδοκτόνος: -ον (κτείνω), αυτός που φονεύει παιδιά, σε Σοφ., Ευρ.