συνηγορικός: Difference between revisions

From LSJ

Ξένος ὢν ἀπράγμων ἴσθι καὶ πράξεις καλῶς → Rerum abstine peregrinus et vives bene → Als Fremder sei friedliebend und es geht dir gut

Menander, Monostichoi, 399
(40)
(6)
Line 18: Line 18:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -ό / [[συνηγορικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συνήγορος]] / [[συνηγορία]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον συνήγορο ή στη [[συνηγορία]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ συνηγορικόν</i><br />ο [[μισθός]] του συνηγόρου, [[ιδίως]] του δημοσίου, [[καθώς]] μόνον αυτός επιτρεπόταν να πληρώνεται. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συνηγορικώς</i> / <i>συνηγορικῶς</i> ΝΜΑ, και <i>συνηγορικά</i> Ν<br />με συνηγορικό τρόπο, όπως [[ένας]] [[συνήγορος]].
|mltxt=-ή, -ό / [[συνηγορικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συνήγορος]] / [[συνηγορία]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον συνήγορο ή στη [[συνηγορία]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ συνηγορικόν</i><br />ο [[μισθός]] του συνηγόρου, [[ιδίως]] του δημοσίου, [[καθώς]] μόνον αυτός επιτρεπόταν να πληρώνεται. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συνηγορικώς</i> / <i>συνηγορικῶς</i> ΝΜΑ, και <i>συνηγορικά</i> Ν<br />με συνηγορικό τρόπο, όπως [[ένας]] [[συνήγορος]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''συνηγορικός:''' -ή, -όν, αυτός που ανήκει ή αρμόζει σε συνήγορο ([[συνήγορος]])· <i>τὸ συνηγορικόν</i>, [[αμοιβή]] συνηγόρου, που ήταν μια [[δραχμή]] την [[ημέρα]] και δινόταν μόνον στους δημοσίους συνηγόρους, σε Αριστοφ.
}}
}}

Revision as of 01:56, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συνηγορικός Medium diacritics: συνηγορικός Low diacritics: συνηγορικός Capitals: ΣΥΝΗΓΟΡΙΚΟΣ
Transliteration A: synēgorikós Transliteration B: synēgorikos Transliteration C: synigorikos Beta Code: sunhgoriko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for a συνήγορος, Poll.4.25, etc. Adv. -κῶς ib.26.    II τὸ σ. advocate's fee, paid to public συνήγοροι, Ar. V.691, cf. Sch. ad loc.: in Egypt, Ostr.1537 (ii B.C.), PLeid.F.ap. Wilcken Ostr.i p.302.

Greek (Liddell-Scott)

συνηγορικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς συνήγορον, Πολυδ. Δϳ, 25, κτλ.· ἐπίρρ. -κῶς, αὐτόθι 26. ΙΙ. τὸ συνηγορικόν, ὁ μισθὸς τοῦ συνηγόρου ἢ δικηγόρου, ὅστις ἦτο μία δραχμὴ τὴν ἡμέραν, ἀλλ’ ἐδίδετο (ὡς φαίνεται) μόνον εἰς τοὺς δημοσίους συνηγόρους, Ἀριστοφ. Σφ. 691, πρβλ. Böckh P. E. 1, σ. 317˙ ― διότι εἰς τοὺς ἰδιωτικοὺς συνηγόρους ἦτο ἀπηγορευμένον νὰ λαμβάνωσι μισθόν, οἱ δὲ παραβαίνοντες ἐτιμωροῦντο, Νόμ. παρὰ Δημ. 1137. 5.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui concerne la défense en justice ; τὸ συνηγορικόν honoraires d’un avocat.
Étymologie: συνήγορος.

Greek Monolingual

-ή, -ό / συνηγορικός, -ή, -όν, ΝΜΑ συνήγορος / συνηγορία
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον συνήγορο ή στη συνηγορία
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ συνηγορικόν
ο μισθός του συνηγόρου, ιδίως του δημοσίου, καθώς μόνον αυτός επιτρεπόταν να πληρώνεται.
επίρρ...
συνηγορικώς / συνηγορικῶς ΝΜΑ, και συνηγορικά Ν
με συνηγορικό τρόπο, όπως ένας συνήγορος.

Greek Monotonic

συνηγορικός: -ή, -όν, αυτός που ανήκει ή αρμόζει σε συνήγορο (συνήγοροςτὸ συνηγορικόν, αμοιβή συνηγόρου, που ήταν μια δραχμή την ημέρα και δινόταν μόνον στους δημοσίους συνηγόρους, σε Αριστοφ.