ἀντιπλέω

English (LSJ)

   A sail against an enemy, v.l. in Th.1.50 and 54; ἀ. ἀνέμοισιν Ps.-Phoc.113.

German (Pape)

[Seite 258] (s. πλέω), entgegenschiffen, Thuc. 1. 50. 54; bes. gegen ungünstigen Wind, nach Lob. zu Soph. Ai. 1072; herzustellen für ἀντιπνέω Phocyl. 114.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιπλέω: μέλλ. -πλεύσομαι, πλέω ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ, οἱ δὲ... μετὰ τῶν Ἀττικῶν νεῶν καὶ αὐτοὶ ἀντέπλεον Θουκ. 1. 50, 54· ἀντ. ἀνέμοισιν Ψευδο-Φωκυλ. 113.

French (Bailly abrégé)

s’avancer sur mer contre (l’ennemi).
Étymologie: ἀντί, πλέω.

Spanish (DGE)

navegar contra corriente en los ríos turdetanos aprovechando las mareas, Str.3.2.4, cf. Th.1.50, 54 (ap. crít.), Ps.Phoc.121 (ap. crít.).

Greek Monolingual

ἀντιπλέω (Α)
1. πλέω εναντίον κάποιου (εχθρού)
2. «ἀντιπλέω ἀνέμοισιν» — πλέω αντίθετα προς τον άνεμο.

Greek Monotonic

ἀντιπλέω: μέλ. -πλεύσομαι, πλέω στη θάλασσα ενάντια στον εχθρό, σε Θουκ.

Russian (Dvoretsky)

ἀντιπλέω: выплывать навстречу (противнику) Thuc.