ἀειχρόνιος: Difference between revisions
From LSJ
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
(2) |
(1) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀειχρόνιος:''' -ον, [[αιώνιος]], [[παντοτινός]], σε Ανθ. | |lsmtext='''ἀειχρόνιος:''' -ον, [[αιώνιος]], [[παντοτινός]], σε Ανθ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀειχρόνιος:''' вечный, непреходящий ([[κάλλος]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 08:12, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A everlasting, AP 12.229 (Strat.).
German (Pape)
[Seite 41] immerwährend, Strat. 71 (XII, 229).
Greek (Liddell-Scott)
ἀειχρόνιος: -ον, αἰώνιος, Ἀνθ. Π. 12. 229.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
éternel.
Étymologie: ἀεί, χρόνος.
Spanish (DGE)
-ον eterno κάλλος AP 12.229 (Strat.).
Greek Monotonic
ἀειχρόνιος: -ον, αιώνιος, παντοτινός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀειχρόνιος: вечный, непреходящий (κάλλος Anth.).
