ἀναλογικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A based on mathematical ratios, Plu.2.1144f, cf. Iamb.in Nic.p.100P. ἡ -κὴ τέχνη the art of applying analogy, S.E.M.1.199; οἱ -κοί the analogical school of grammarians, Suid. s.v. Ἀτρείδης, Eust.802.38.

German (Pape)

[Seite 196] verhältnißmäßig, analog, Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναλογικός: -ή, -όν, (ἀνάλογος) ὁ κατ’ ἀναλογίαν, τοιγάρτοι τῇ μὲν ἀκοῇ οὐκ ἔκρινεν αὐτόν, τῇ δὲ ἀναλογικῇ ἁρμονίᾳ, Πλούτ. 2. 1145 Α· ἡ ἀναλογικὴ τέχνη, «ὀφείλομεν παρόντες τὴν ἀναλογικὴν τέχνην ἐπὶ τὴν συνήθειαν ἀναδραμεῖν» Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 1. 199. - Ἐπίρρ. -κῶς Γρηγ. Νύσσ. τόμ. 2. σ. 211.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
analogique, proportionnel.
Étymologie: ἀνάλογος.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
1 proporcional, basado en la proporción matemática, ἁρμονία Plu.2.1144f, μονάς Iambl.in Nic.p.100.
2 analógico, basado en la analogía gramatical τέχνη S.E.M.1.199.
3 subst. οἱ ἀ. los analogistas, la escuela gramática analogista Sud.s.u. Ἀτρείδης, Eust.802.38.

Russian (Dvoretsky)

ἀναλογικός: пропорциональный, соразмерный или аналогичный Plut., Sext.