ἀγρεῖος

English (LSJ)

α, ον, (ἀγρός)

   A of the field or country, πλάτανος AP6.35 (Leon.).    2 clownish, boorish, Ar.Nu.655, Th.160.

German (Pape)

[Seite 22] vom Lande, bäurisch, plump, καὶ σκαιός Ar. Nub. 645; ποιητὴς ἀγρεῖος καὶ δασύς Th. 159; πλάτανος, die auf dem Felde stehende, Mnasale. 12 (VII, 171); Leon. Tar. 34 (VI, 35).

Greek (Liddell-Scott)

ἀγρεῖος: -α, -ον, (ἀγρός), ὁ τοῦ ἀγροῦ, πλάτανος, Ἀνθ. Π. 6. 35. 2) σκαιός, φορτικὸς τοὺς τρόπους, ὡς τὸ ἄγροικος, Ἀριστοφ. Νεφ. 655, Θεσμ. 160.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
rustique, grossier.
Étymologie: ἀγρός.

Spanish (DGE)

-α, -ον

• Grafía: graf. ἀγρέος SEG 32.847.36 (Tasos IV a.C.)

• Morfología: [gen. plu. ἀγρέων TAM 2(1).148.7 (Lidia)]
1 de pers. rústico, sin educación, patán οὐκ ἦς ἀνὴρ ἀ. οὐδὲ σκαιός Alcm.16.1, Ar.Nu.655, cf. Th.160, SEG l.c. (aunque tb. interpr. como graf. por ἄγριος II 3)
•adv. neutr. sg. de manera rústica, grosera ἀ. ἐξεγέλασσε Call.Fr.24.13.
2 agreste θεοί TAM l.c.
•terrestre op. a marino θήρην δ' ὁ γριπεὺς ᾑρέτιζεν ἀγρείην Babr.61.5.
3 de plantas del campo, silvestre πλάτανος AP 6.35 (Leon.).

Greek Monotonic

ἀγρεῖος: -α, -ον (ἀγρός),
1. αυτός που ζει ή βρίσκεται στην εξοχή, σε Ανθ.
2. άξεστος, αγροίκος, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

ἀγρεῖος: 1) полевой, степной (πλάτανος Anth.);
2) досл. деревенский, перен. мужицкий, грубый (ἀ. καὶ σκαιός Arph.).