εὔχροος: Difference between revisions
οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → for health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(4) |
(2b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὔχροος:''' -ον, συνηρ. -χρους, <i>-ουν</i>, Ιων. -χροιος, <i>-ον</i> ([[χρόα]])· αυτός που έχει καλό [[χρώμα]], [[ζωηρόχρωμος]], αυτός που έχει [[καλή]] όψη, όμορφη [[επιδερμίδα]] προσώπου, [[ακμαίος]], [[σφριγηλός]], [[υγιής]], σε Ξεν. κ.λπ.· συγκρ. <i>-οώτερος</i>, στον ίδ. | |lsmtext='''εὔχροος:''' -ον, συνηρ. -χρους, <i>-ουν</i>, Ιων. -χροιος, <i>-ον</i> ([[χρόα]])· αυτός που έχει καλό [[χρώμα]], [[ζωηρόχρωμος]], αυτός που έχει [[καλή]] όψη, όμορφη [[επιδερμίδα]] προσώπου, [[ακμαίος]], [[σφριγηλός]], [[υγιής]], σε Ξεν. κ.λπ.· συγκρ. <i>-οώτερος</i>, στον ίδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔχροος:''' стяж. [[εὔχρους]] 2 с красивым цветом (лица), цветущий, свежий (на вид) Xen., Arst. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:20, 31 December 2018
English (LSJ)
ον, contr. εὔχρους, ουν, Ion. εὔχροιος, ον, (χρόα)
A well-coloured, of good or healthy complexion, Hp.Aph.3.17, X.Lac.5.8, etc.; κριὸν εὔχρουν IG5(1).1390.67 (Andania, i B.C.): Comp. -οώτερος X.Cyr.8.1.41; -ούστερος Arist.Pr.863b1: Sup. -ούστατος ib.960b5. 2 in Music, εὔχροα χρώματα Philoch.66.
German (Pape)
[Seite 1110] zsgz. εὔχρους, von guter, gesunder Farbe, gesundem Aussehen, Xen. Lac. 5, 8; Arist. u. Folgende; εὔχρους χρόα, schöne Farbe, Theophr., wie χρώματα εὔχροα Philoch. Ath. XIV, 638 a; εὐχροώτερος, Xen. Cyr. 8, 1, 41; εὐχρούστερος, Arist. probl. 2, 30 u. Theophr.; s. Lob. Phryn. p. 143. Vgl. εὔχρως.
Greek (Liddell-Scott)
εὔχροος: -ον, σηνῃρημ. εὔχρους, ουν· Ἰων. εὔχροιος, ον· πρβλ. εὔχρως· (χρόα)· ἔχων καλόν, ζωηρόν, ἀνθηρὸν χρῶμα, καλὴν ἐπιδερμίδα, ὑγιής, Ἱππ. Ἀφ. 1247, Ξεν. Λακ. 5. 8, κτλ.· - Συγκρ. -οώτερος Ξεν. Κύρ. 8. 1, 41· -ούστερος Ἀριστ. Προβλ. 2. 30, κτλ.· Ὑπερθ. -ούστατος αὐτόθι 32. 1. 2) ἐν τῇ μουσικῇ, εὔχροα χρώματα Φιλόχορ. παρ’ Ἀθην. 638Α. - Ἴδε Κόντον ἐν Σωκράτει τόμ. Β΄ σ. 49 κἑξ.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
de belle couleur, de beau teint;
Cp. εὐχροώτερος.
Étymologie: εὖ, χρόα.
Greek Monotonic
εὔχροος: -ον, συνηρ. -χρους, -ουν, Ιων. -χροιος, -ον (χρόα)· αυτός που έχει καλό χρώμα, ζωηρόχρωμος, αυτός που έχει καλή όψη, όμορφη επιδερμίδα προσώπου, ακμαίος, σφριγηλός, υγιής, σε Ξεν. κ.λπ.· συγκρ. -οώτερος, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
εὔχροος: стяж. εὔχρους 2 с красивым цветом (лица), цветущий, свежий (на вид) Xen., Arst.
