εὔχρως

English (LSJ)

ων,
A = εὔχροος, Ar.Eq.1171, Th.644, Theopomp.Com.24, X.Oec.10.5: pl., εὔχρω Arist.PA677a23; ruddy, Thphr. HP 3.9.7; bright-coloured, ib.7.3.1.
2 of music, = εὔχροος, condemned by Pl.Lg.655a. (Only used in nom. and acc.)

German (Pape)

[Seite 1110] ων, = εὔχροος, nur nom. u. acc., εὔ. χρων γε θαἷμα Ar. Lys. 206; Xen. Oec. 10, 5 u. Folgde; ἥπατα εὔχρω Arist. part. an. 4, 2; εὔχρων μέλος Plat. Legg. II, 655 a (vgl. χρῶμα).

French (Bailly abrégé)

ως, ων;
seul. nom. et acc.
c. εὔχροος.

Russian (Dvoretsky)

εὔχρως: ων (стяж. к εὔχροος) досл. с хорошим цветом, перен.:
1 яркокрасный или румяный (θαἶμα Arph.; ἥπατα Arst.);
2 цветущий на вид (ὑγιαίνων καὶ εὔ. Xen.);
3 красочный, яркий (μέλος Plat.).

Greek (Liddell-Scott)

εὔχρως: -ων, = εὔχροος, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1171, Θεσμ. 644, Λυσ. 206, Ξεν. Οἰκ. 10, 5· πληθ. εὔχρῳ Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 2. 2) ἐπὶ μουσικῆς, ὡς τὸ εὔχροος, Πλάτ. Νόμ. 555Α. Ἐν χρήσει μόνον ἐν τῇ ὀνομαστ. καὶ αἰτιατ.

Greek Monolingual

εὔχρως, -ων (Α)
1. εύχρους
2. φρ. μουσ. «εὔχρων μέλος» — το μέλος που εμφανίζει καλό μουσικό χρωματισμό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + χρως «χρώμα»].

Greek Monotonic

εὔχρως: -ων, = εὔχροος, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

εὔ-χρως, ων, = εὔχροος, Ar.]

English (Woodhouse)

(see also: εὔχρους) fresh, of good complexion

⇢ Look it up on Google | Wiktionary | LSJ full text search